22,37 km – 31.959 stappen / totaal 2154,26 km – 3.097.413 stappen

Gisteravond hebben we in een pizzeria gegeten en waren we laat terug. Dan moet je dus heel erg stil zijn, want iedereen ligt al lang op één oor. En vanmorgen om kwart voor zes stond iedereen dus alweer naast zijn bed. Ik heb vandaag samen met Jan gelopen en we zijn door een prachtige streek gegaan. Het is hier veel vlakker en er zijn allemaal schitterende dingen. Op een begraafplaats staat een kapelletje dat het overschot is van een ziekenhuis voor pelgrims op weg naar Compostela. Dat ziekenhuis heeft bestaan tot 1638 en nu rest alleen nog dit kapelletje, omdat de stenen van het ziekenhuis door de kapitein van Jeanne d’ Albret zijn gebruikt om het naburige plaatsje Manciet te verdedigen. Daar hebben we dus ons broodje maar opgegeten, gezeten op historische grond met een prachtig uitzicht.

In Nogaro aangekomen, hebben we eerst maar eens op een terrasje een paar pilsjes gedronken, die hebben we vandaag wel weer verdiend. Voor Jan is het voorlopig de laatste dag geweest, hij moet zes weken gaan werken voor hij weer verder kan. Dat is heel jammer, want we kunnen goed met elkaar opschieten. En we zijn het over één ding eens: we hebben geen tijd voor diepe gedachten, we hebben het veel te druk met regelen, kijken en genieten! Dus wij zien het maar als een groot voordeel dat we eens even geen diepe gedachten hoeven te hebben.
De gîte in Nogaro is een modern gebouw en ziet er keurig uit. We kunnen nergens eten omdat vanavond de finale van het WK voetbal op de TV is, dus alles was al vol, maar er is geregeld dat we nu in een restaurantje bij het vliegveld terecht kunnen. Ja, dan hebben we geen TV vanavond, dus gaat Frankrijk-Italie aan onze neus voorbij. Niet dat dat erg is, ze voetballen maar een eind weg!