Finisterre, einde van de wereld, einde van de camino

41,32 km – 58.888 stappen

TOTAAL KM 3240,79
TOTAAL STAPPEN 4.550.469

De allerlaatste dag van mijn camino heb ik nog even het record van de dagafstand verbeterd en meer dan 40 km gelopen. Het paard rook zeker de stal……. Alhoewel…..

Gisteravond hebben we met zo’n twintig pelgrims samen soep en brood gegeten in een oude boerderij. Heel gezellig. Daarna was het de laatste nacht in een albergue. Vanmorgen heb ik lang kunnen slapen, want de zon komt hier steeds later op en het wordt pas tegen half acht licht nu. Daarna moest ik bijna twee uur lopen voor ik een ontbijt kon scoren. Het regende heel erg hard en voordat ik aankwam in het café was ik al doornat. Als het mooi weer was geweest, was het misschien wel een mooie tocht geweest, maar nu was het zicht niet meer dan 100 meter. Ik liep over een heide met heel veel bloemen en echt paars zoals een heide hoort te zijn. Jammer genoeg was het niet overal zo, want heel veel was ook verbrand. Kilometers lang heb ik door een verbrand bos gelopen. Daar word je dan niet blij van. Daarna kom je aan de kust en dan zie je al meer dan 10 km van tevoren de vuurtoren van Fisterra. En dan is het nog erg ver. Maar het einde vergoedt veel, want Gery en Marnix verwachtten mij tegen zes uur bij de kaap.

En dan is het toch een ander gevoel van aankomen dan in Santiago. Hier is echt het einde van de reis. In Santiago was het doel bereikt, maar hier is het echt het slotaccoord.

Theo Fisterra-web

Ook hier heb ik alle rituelen uitgevoerd die van pelgrims verwacht worden.
Na de foto bij het kruis koos ik in mijn geval maar niet voor het verbranden van mijn schoenen. Ik koos voor het verbranden van het T-shirt, dat van mijn vader is geweest en dat ik al die tijd gedragen heb.

Finisterre-web

Bijna symbolisch was de mist die boven zee hing toen ik daar was. Je kunt niet in de toekomst kijken, maar de misthoorn bleef wel blazen als waarschuwing.

De pelgrimage is ten einde.

10 gedachten over “Finisterre, einde van de wereld, einde van de camino”

  1. Beste Pelgrim Theo,
    Met bewondering heb ik je reis gevolgd en van je verhalen genoten.
    Wat een belevenis om die reis af te leggen. Een felicitatie is wel op zijn plaats voor deze enorme prestatie.
    Bedankt dat we zo een beetje mee konden reizen.
    Met vriendelijke groeten.

  2. Oom Theo en de rest van de familie, bedankt voor de mooie verhalen. We hebben er van genoten en meegeleefd met de verhalen. Als we nu een heuvel zien in de auto denken we: “Hoe zal een pelgrim er mee omgaan?” (en geven extra gas). We denken dan ook aan het thuisfront. Maar toch, een hele prestatie en we doen het zeker niet na. Groetjes van ons.

  3. Theo, ik snap niet dat mensen dat kunnen. Wat een prestatie. Je kan wel in het Guinness Record boek of zoiets. Het is ongelooflijk dat een mens zoiets kan presteren. En je gaat toch niet terug lopen of ben je nu verslaafd? JE BENT EEN KANJER.

  4. Beste Theo,
    Gefeliciteerd met deze geweldige prestatie. Ik heb met veel genoegen je dagelijkse belevenissen gevolgd en zal je met humor doorspekte verslagen missen.

  5. Dag Theo,
    Hoe zou het toch komen dat ik na alle stukken deze het meest aangrijpend vind? Het einde gehaald, fantastische prestatie, zowel fysiek als mentaal, inderdaad. Een felicitatie waard, minstens. Volop reden tot vreugde. Maar dan… Een verbrand bos. Het verbranden van het shirt van vader Den Otter die er kennelijk steeds bij was. De bijzondere en aangrijpende foto van de verbranding in de mist. Symboliek en melancholie, dat laatste heel sterk. Hoe komt het toch dat de laatste eenvoudige zin ‘de pelgrimage is ten einde’ mij kippenvel en tranen in de ogen bezorgt? Mijn emotionele invullingen(?) die ik niet goed kan verklaren en die ik met je ga bespreken als we elkaar weer eens gewoon zien. De pelgrimage, zo veel meer dan een voettocht. Een gang die harten raakte: jouw hart, maar zeker ook de harten van hen die je levenspad van de laatste decennia konden volgen.

    De dichter Albert Verwey kan veel beter dan ik zelf verwoorden wat ik zou willen zeggen.
    Groet en tot ziens.

    Het gedicht van Albert Verwey staat op de pagina ‘Gedichten’

  6. Beste Theo,
    Het einde van de reis. De prachtige verhalen van je zullen we missen, maar we denken dat Geer wel blij is dat de reis succesvol is verlopen en dat je weer naar huis komt.
    Vervelen hoef je je niet, je hebt immers een buurman die ook graag mag lopen en toch in de vut is. Misschien lopen jullie samen nog wel een keer een route en kunnen we opnieuw de prachtige verhalen lezen.
    Theo, nogmaals alle bewondering voor je prestatie en we hopen dat je er met veel plezier op terugkijkt.

  7. ………….pelgrimage volbracht, de volgende uitdaging wacht……????

  8. Beste Theo,
    Bedankt dat ik de afgelopen maanden jouw reisgenoot mocht zijn, je was aangenaam en humorvol gezelschap.
    Hartelijk gefeliciteerd met het volbrengen van deze prestatie, en ook nog een dankwoord aan Gery en Marnix voor het perfect verzorgen van de website.
    Groet.

  9. Oom Theo,
    Of moet ik eigenlijk “Suikeroom Theo” zeggen? Volgens de verhalen heb je me vroeger voorgespiegeld dat je ooit eens tot rijkdom zou komen en dan mijn suikeroom zou zijn. Dit moest mij dan motiveren om bij Opa bepaalde zaken gedaan te krijgen.
    Met het rijke verhaal van deze tocht heb je voor mij deze suikeroom-belofte meer dan ingevuld.
    Groet.

  10. Beste Theo,
    We hebben je met veel respect en bewondering gevolgd vanuit Kerkrade (camping te Lanaken, weet je nog??) Van harte proficiat ook voor je thuisfront dat heel veel werk heeft geleverd. Groetjes.

Reacties zijn gesloten.