24,38 km – 34.830 stappen / totaal 3117,82 km – 4.475.217 stappen
Het heeft gisteravond zo verschrikkelijk geregend hier, dat ik aan Gery vroeg of het niet op het journaal geweest is. Alsof ze volle emmers tegelijk over je hoofd uitstorten. Ik lag in de refugio en kon niet slapen. Ik had het koud en dan moet je ook steeds plassen. Nou geeft dat op zich niet zo, maar de toiletten waren buiten, een meter of dertig van de voordeur af. Daar ben ik dan keer op keer heen gewaad door een laag water van 5 cm hoog, maar de pest is dat je, als je teruggewaad bent door al dat water, alweer moet.
Maar aan alles komt een eind, vandaag heb ik prima gelopen. Vanmorgen waren er nog een paar forse buien, maar vanmiddag was het droog en minder koud. Kortom, het weer ziet er een stuk vriendelijker uit. Ik wandelde door de eucalyptusbossen en dat ruikt erg lekker. Overal staan hier opslagplaatsen voor het mais. Dat zijn grappige gebouwtjes.
Het zijn houten gebouwtjes met luchtgaten en die staan dan op grote rechtopstaande stenen, zodat er geen muizen en ander ongedierte bij kunnen.
Het zijn echte Kelten hier, gek op hele grote stenen. Ik wandelde een stukje met een Bretons echtpaar uit Brest en we hebben ons erover verbaasd dat je die Keltische invloeden nog steeds terugvindt in Galicië, Wales, Ierland en Bretagne. Zoals zij zeiden: “Als we de muziek hier horen en de bouw van de huizen zien, is het net of we gewoon in Brest zijn”. Terwijl die landen onderling toch niet veel contact met elkaar meer hadden na de volksverhuizing. Je kunt je nu natuurlijk afvragen waar wij eigenlijk mee bezig zijn met onze normen over ‘aanpassen van buitenlanders’ en zo. Kennelijk is het altijd al zo gegaan, iedereen houdt vast aan zijn eigen normen en waarden, waar hij ook woont.
Enfin, morgen is het de laatste dag voordat ik Santiago binnenwandel, de ontvangstcommissie kan komen!
Ha Theo, het is fantastisch wat je gedaan hebt, ik ben sinds gisteren weer thuis uit Australië en heb net even vlug je verslag doorgelezen.
Vandaar dit berichtje en ik wens je heel veel wandelplezier toe dit laatste stukje.
Heel veel groeten van iemand die met grote bewondering al je verslagen heeft gevolgd.
Theo,
Ter vertroosting: de weersverwachting voor Santiago en omgeving is voor zondag t/m vrijdag droog en zonnig – met temperaturen die oplopen van 24 graden op zondag tot 30 graden aan het eind van de week (vertel het maar niet aan Gery). Het weer past zich dus keurig aan, een ‘blijde intocht’ bij regen is natuurlijk minder geslaagd.
Wat een prestatie, chapeau! We zijn gewoon trots op je.
Geniet nog even van de stad en de mooie kuststreek.
Tot spoedig ziens.
Een week of wat geleden schreef ik dat de laatste loodjes niet zwaar wegen, maar volop ruimte bieden voor genieten. Dat trek ik weer in: tjonge wat een weer, wat een ellende! En dat in Spanje. Hogere machten zorgen er voor dat de pelgrimage afzien is en blijft. Overigens ben ik er niet helemaal zeker van dat je de barre omstandigheden diep in je hart toch niet een beetje leuk vindt. Het lijden hoort erbij, nietwaar, en maakt het genieten des te intenser. Het zit er bijna op, onvoorstelbaar. Het is met de auto al zo’n rot eind, Noord-Spanje, en dan te voet……… Nog even en dan weet je of aankomen echt leuk is of een jammerlijk einde van een uniek avontuur. We horen het wel. Oefen voor alle zekerheid op een blij, maar niet te overmoedig en voldaan gezicht voor het moment dat je de finish overschrijdt, want met de foto’s van dat moment zul je nog lang geconfronteerd worden. Succes maar weer!
Maar waarom moet dat ontvangstcommité zo vroeg komen opdraven? Ze hebben wel vakantie, hoor!
Je kunt toch wel één keer wat later vertrekken zodat ze op een ‘christelijke tijd’ kunnen opstaan en rustig ontbijten.
Eerst moeten ze al bij nacht en ontij uit de veren om het vliegtuig te kunnen halen en dan laat jij ze de volgende ochtend weer zo vroeg opdraven. Theo, Theo, je zult toch ook weer met anderen rekening moeten houden, dat is waar je weer aan moet wennen, maar ja, dat is niet anders.
Heel veel plezier tijdens de laatste stappen en een fijne week met elkaar.
Maar hoe het plaatsje heet waar je nu overnacht, weten we niet!
Beste Theo (en natuurlijk ook Gery en Marnix),
De laatste stappen…Vol bewondering zullen we jullie dagelijkse verhaal missen. Pet af voor al die maanden.
We hebben meegeleefd en genoten van de pelgrimsreis; je moet de betrekkelijkheid van alles zien en goed relativeren. Het verandert je kijk op de levensreis ten goede… af en toe een beetje overnieuw beginnen – Carpe Diem.
Bedankt en een goede (en gepaste ) thuisreis gewenst. Het zal weer wennen moeten; maar dat lukt jullie wel!
Oant sjen !