Welke staat van welbehagen?

26,36 km – 38.210 stappen / totaal 741,62 km – 1.058.191 stappen

Kijk, je moet natuurlijk nooit overmoedig worden en te vroeg over welbehagen praten, want het was me vandaag toch een dag. Toen ik om kwart voor negen uit Reims vertrok, viel de regen met bakken uit de hemel en het is al met al vandaag misschien twee uur droog geweest. Eerst heb ik ruim tweeëneenhalf uur langs het kanaal gelopen en toen ben ik dwars door het bos gegaan, maar ben daar hopeloos verdwaald. Dat komt omdat de route hier erg slecht aangegeven is. Als ze een kruis zetten wat betekent dat je die weg absoluut niet moet nemen, blijkt later dat je die weg toch juist wel had moeten nemen. Wat een land, dat Frankrijk!
Enfin, ik liep daar zeker 10 km door dat bos te dwalen en nergens een huis of geluid, waarop ik me kon oriënteren. Ik wist niet meer of ik naar links, rechts, voor- of achteruit moest. Uiteindelijk kwam er een engel in de gedaante van een soort Jinze, een boswachter dus, die uiterst verbaasd vroeg: “Wat doet u hier? U hoort hier helemaal niet. Dit is niet de route naar Santiago”. Daar hebben we toen eerst maar even om gelachen en toen heeft hij me een weg in de goede richting gewezen. Nou, die richting was wel goed, maar de weg? Die was veranderd in een modderige rivier, dus het was glibberen, glijden en vallen.
Toen ik uiteindelijk het dorp Trépail had bereikt, zag ik er dus niet meer uit. Ik heb aangeklopt bij een producent van champagne en gezegd dat ik wist dat ik er niet uit zag, maar dat ik een slaapplaats zocht. “Ja”, zei hij, “die heb ik niet voor je, maar kom eerst maar eens een glas drinken”. En zo zat ik, van top tot teen onder de modder, heel sjiek een glas champagne te drinken!

Champagne-web

Daarna heeft hij zijn dochter gebeld, want die verhuurde wel kamers en nu zit ik op te drogen in een grote boerderij, helemaal voor mij alleen en heb de beschikking over een woonkamer, een keuken, een grote slaapkamer en een douche. Ik heb lekker gedoucht, mijn hamburgertjes staan te bakken en nu heb ik zowaar toch weer een gevoel van welbehagen, alleen dit keer niet van de wandeling. Wat dit kost? Er ligt een briefje op tafel, dat de kosten naar eigen vrije wil zijn voor pelgrims, je legt maar neer wat je kunt missen. Wat een land, dat Frankrijk!