15,63 km – 22.666 stappen / totaal 715,26 km – 1.019.981 stappen
Hier dan met veel gezwoeg weer een berichtje van mij. Na het eten vanavond maar eens geprobeerd iets te versturen. Niet eenvoudig, want dit toetsenbord is volgens mij weer anders dan de andere, maar dat kan natuurlijk niet.
Heerlijk om al die commentaren te lezen. Er zijn erbij die zowat elke dag iets te ‘commentaren’ hebben. Om nu misverstanden te voorkomen, ik loop niet altijd zingend door de bossen, hoor. Vanmorgen bijvoorbeeld was het verschrikkelijk nat weer en dan loop je in je poncho (waar je toch nat in wordt) te glijden en te baggeren over paden, die eigenlijk zo niet genoemd mogen worden. Kortom, dan is het dus afzien en jezelf tegenkomen. Eindelijk heb ik daar een motief voor gevonden. In de modder dus.
Gisteren ben ik over de slagvelden van de Eerste Wereldoorlog gelopen. Het was heel stil daar, want er waren geen verkeerswegen en er was ook geen wind. Dat was heel indrukwekkend om je te moeten indenken dat daar op elke tien vierkante meter wel iemand is omgekomen. Het gezin waar ik gisteren heb geslapen, woont op een boerderij die midden in het front heeft gestaan. Nu nog vinden ze daar in de omgeving elke week granaten.
Dit is een fantastische tocht op alle fronten. De contacten met anderen, mede-pelgrims en Fransen, en het landschap werken bijna therapeutisch. Een andere pelgrim zei dat hij het gevoel had in therapie te zijn, maar dan was hij therapeut en cliënt tegelijk.
Over twee weken ben ik in Vezelay: dan heb ik de belofte aan mezelf in ieder geval ingelost. Het aankomen hier in Reims was al een beetje emotioneel. Als je te voet bent, kom je echt ergens aan, want je ziet het al uren tevoren. Dan komt Gery misschien ook daarheen: daar zie ik wel naar uit in allerlei opzichten. Ik hoop zij ook.
Voor wat betreft de sponsoring, daar heb ik heel lang over nagedacht en met anderen over gepraat. De meningen zijn verdeeld, dus ik moet hier zelf in beslissen. Juist omdat deze hele reis mijn eigen idee is en ik het ook voor mezelf doe, vind ik niet dat ik hier een doel voor moet noemen. In de eerste plaats zou ik niet weten welk doel, want dan sluit je andere doelen uit. En vooral vind ik dat ik in geen enkel opzicht straks verplichtingen moet voelen om door te gaan voor dat goede doel dus. Er is geen enkele reden om mezelf later op de borst te slaan: kijk eens wat ik bijeen heb gelopen. Iedereen is natuurlijk vrij te geven aan welk goed doel dan ook; maar dat kan toch ook zomaar?? Ik hoop dat ik ooit nog eens duidelijker kan maken dat een sponsoring op dit moment voor mij niet goed is. Het is mijn eigen tocht, die ik zelf ga maken. Kortom, ieder moet toch zijn eigen leven (lees camino) volgen.
Ik weet niet wanneer ik weer een computer vind, maar iedereen heel erg bedankt voor de support. Het voelt goed. En verder: ULTREIA.
Ja, ja, dat denkt maar dat er zomaar even naar Vezelay gereden kan worden. Er moet hier gewerkt worden. Vrijdag na Hemelvaart komt veel beter uit, dus Theo, neem nu maar een vrije dag, want zo gaat het niet.
Dat lijkt me wel wat hebben om zo over die vroegere slagvelden heen te lopen, zeker als het dan zo stil is. Krijg je toch een apart gevoel, denk ik.
Doe dit voor jezelf broer, het is je gegund.
Hoi Theo,
Namens iedereen bedankt voor je kaartje! Hij hangt naast je foto (van de krant!), dus als we je missen kun we er even naar kijken. Hier gaat alles zijn gangetje. We hebben twee nieuwe medewerkers, Mieke en Danny. Zijn vandaag voor het eerst begonnen en weten nu al van je avontuur. Het klinkt allemaal inderdaad idyllisch, maar het is natuurlijk ook erg zwaar. Het scheelt misschien wel een paar kilo als je winterkleren uit je rugzak kunnnen?
Heel veel succes en groetjes
Theo,
Ik ben blij te lezen dat je je door de wisselende weersomstandigheden niet uit het veld laat slaan. Het slaat deze weken nogal eens om. Maar je bent erop voorbereid. De komende tijd zul je geen extra dekens nodig hebben, want het wordt weer warm. Wat goed dat je al in Reims bent, al gaat dat voor sommigen veel te snel.
Jouw teruggestuurde spulletjes hebben we netjes thuis afgeleverd. Er wordt gewerkt aan een filmpje, waarin jij uitlegt hoe je even snel een tent opzet.
De komende drie dagen ga ik ook op pad met een rugzak. Maar mijn inspanningen lijken niet op die van jou. Helaas heb ik geen stappenteller mee, maar naast een paar stevige wandelingen zullen we in Parijs veel gebouwen, veel parken en veel terrasjes bezoeken, dat is echt wel uit te houden.
Op naar Vezelay, een waar hoogtepunt.
Veel sterkte en plezier toegewenst.