Het is alweer langer dan een maand geleden dat ik in Santiago de Compostela ben aangekomen. De kruitdampen zijn inmiddels weer opgetrokken en het leven herneemt weer zijn normale gang. Het is zoals het is, maar ik heb nog wel een beetje ‘heimwee’ naar die mooie weken. Want dat waren het in ieder geval.
Maar ja, thuisgekomen zit er toch niets anders op dan je rugzak weer opruimen. Tenminste, zo zou het moeten. Maar eerlijk gezegd staat hij er nog steeds. Ik heb het wasgoed er natuurlijk wel uitgehaald, maar verder staat hij als het ware nog klaar om weer te vertrekken. Niet dat ik dat doe natuurlijk, je moet verstandig zijn.

Die rugzak is voor mij gedurende nu vijf camino’s naar Santiago een symbool geworden. Daar zit alles in dat echt nodig is. En hoewel hij best zwaar kan zijn, voelt het gewoon lekker op mijn rug. Wat zou Freud daarvan zeggen?

Kortom, het was weer een geweldige ervaring. En het leuke is dat elke tocht weer zo heel anders is. Niet alleen omdat de routes allemaal verschillend zijn natuurlijk. Maar op deze laatste camino, de Via de la Plata, was de sfeer weer heel anders dan bijvoorbeeld op de Camino Frances. Er waren veel minder refugio’s, dus je ziet elke avond weer dezelfde mensen met wie je dan toch een soort band opbouwt. Deze route was ook minder ‘spiritueel’, als ik het zo mag zeggen. Je komt Santiago pas echt tegen als je in Galicië bent. Voor die tijd, vanaf Sevilla, zijn het vooral de Romeinen die hun sporen hebben achtergelaten.

Als je de Camino Frances loopt, kom je vooral de Middeleeuwen tegen. De meeste verhalen onderweg zijn in die tijd ontstaan. Op de Via de la Plata gaat de geschiedenis veel verder terug. Daar gaat het over de Phoeniciërs, Grieken, Romeinen en Visigoten. En natuurlijk ook over de Moren, die geweldige dingen hebben achtergelaten. Niet alleen in hun bouwwerken, maar ook in de taal en de cultuur.

Om maar niets te vergeten (hoe zou ik dat kunnen) ben ik weer een film aan het monteren. In de komende tijd zal ik daarvan weer korte stukken op internet zetten. Op de startpagina van deze site zie je een link naar EveryTrail. Daar staat de hele route al op een kaart. Van tijd tot tijd zal ik daar stukjes film bij zetten, zodat het een geheel wordt. Ik hoop dat jullie daar ook met plezier naar zullen kijken.

In ieder geval iedereen ontzettend bedankt voor alle reacties en commentaar. Het is altijd weer leuk te merken dat zoveel mensen die dagelijkse stukjes lezen.

Of er nog een volgende camino komt………?
Ik weet dat echt nog niet. Ik heb dit jaar met heel veel genoegen en nagenoeg zonder problemen gelopen. Maar ja, hoe dat volgend jaar zal zijn? De camino heeft mij geleerd niet teveel vooruit te kijken. Mireille Verplancke uit Gent had in 2006 al als motto op de camino: ‘loslaten en toelaten’. En zo is het in Zaandam ook……. denk ik.

Dus voor iedereen, wandelaar of geen wandelaar, pelgrim of geen pelgrim…… BUEN CAMINO

Pelgrim Theo