23,36 km – 33.379 stappen / totaal 2838,36 km – 4.075.790 stappen
Na veel gezoek en nu hulp van de receptioniste heb ik eindelijk de truc gevonden om het apenstaartje te vinden. Je moet het eerst ergens opzoeken in de computer en dan kopiëren. Vervolgens weer terug naar je adres en dan weer kopiëren. Op zich is dat al onbegonnen werk voor mij, maar alles staat ook nog eens in het Spaans, dus ik weet eigenlijk helemaal niet wat ik zit te doen. Maar goed, het staat er nu en ik hoop maar dat het goed gaat.
Vanmorgen heb ik uitgeslapen, omdat ik dacht dat ik in Leon zou blijven. Maar ik heb mijn komende dagen eens even goed doorgenomen en dan blijkt dat er nog wat heftige dagen tussen zitten. Voor de zekerheid dus vandaag maar vast een korte etappe gewandeld, zodat ik wat meer ruimte heb om sommige dagen in twee keer te doen. Dus vanmorgen ging ik pas om acht uur aan de wandel. Aan de rand van de stad Leon staat een oud klooster dat nu een parador is (luxe hotel), maar dat met heel veel zorg van buiten in ieder geval in de originele staat wordt onderhouden. “Gewoon prachtig”, zou mijn schoonmoeder zeggen. Daarvoor op een bankje zit een bronzen pelgrim uit te rusten. En iedereen wil natuurlijk met hem op de foto.
Daarna moest ik over een oude romeinse brug naar de rand van de stad. Dat viel nog niet mee, want er wordt enorm gebouwd en verbouwd hier in Spanje. Met alle dank aan Europa trouwens, zo staat overal vermeld. Maar het probleem is dat de routebeschrijvingen dan niet meer kloppen. Er zijn dus twee routes om naar Hospital de Orbigo te wandelen. De eerste is langs de autoweg en de tweede gaat over rustige paden met een kleine omweg. Inmiddels was ik Marjolein tegengekomen die in Leon met de Camino is begonnen en samen zijn we verder gelopen. We wilden de rustige route nemen, maar we hebben nooit een splitsing gezien en hebben steeds trouw de gele pijlen gevolgd. En dus kwamen we er na verloop van tijd achter dat we steeds langs de autoweg bleven lopen en dus de verkeerde route hadden. De hele dag zoveel verkeer vlak langs je heen is heel hinderlijk. Maar goed, mijn doel heb ik toen gewijzigd en ik ben doorgelopen. Onderweg kwam ik nog langs een fabriek van Cargill, dus kwam alles heel vertrouwd over. Ik heb maar een foto gemaakt voor Gery, dan kan ze zien hoe wereldwijd ze bezig is. Dat moet toch een trots gevoel geven? Of niet? In San Martin del Camino is een albergue met, geloof het of niet, aparte individuele kamers. Vannacht slaap ik dus alleen zonder gebrom, gezucht en verdere vreemde geluiden.
Hoi Theo,
Het gaat nu wel heel snel. Ik kan me niet voorstellen dat je weer achter de geraniums gaat zitten! Gelukkig ben je nog niet klaar in Santiago. Dan begint het afbouwen van al die spieren en de topconditie.
René zegt/roept: “Pas op voor de bosbranden!”
Heel veel succes met de laatste loodjes!
Groet
Beste Theo,
We lezen zonet dat je nu voorbij Leon bent. Geloof ons, vanaf dan nadert het einde van de tocht heel snel. Wijzelf zijn op 30 juli aangekomen in Santiago en zijn het ondertussen al heel goed gewoon in ons vertrouwde Wachtebeke. Daar we onze terugvlucht pas op 1 augustus hadden, hebben we ervan geprofiteerd om op 31 juli met de bus naar Finisterre te rijden. Finisterre is een echte aanrader, daar pas eindigde onze tocht. Je moet wel vanaf de bushalte nog een 2,5 km te voet naar de hoger gelegen vuurtoren.
Heel veel lieve groeten en “buen camino”!!!
Beste Theo,
Danielle zei het al, Santiago ligt binnen bereik, je nadert je einddoel met rasse schreden! Ik heb genoten van je berichtgeving waarin je al je reisimpressies en dagelijkse dingen kwijt kon. Ik moet bekennen dat ik niet dagelijks je verslagen gelezen heb, maar je verhalen hebben mij vaak aan mijn PC geboeid gehouden; zo veel mee te maken en ook zo leerzaam op zijn tijd, al dan niet van commentaar voorzien van je familie en kennissen…. velen hebben in gedachten je reis op deze manier kunnen meebeleven!
In mijn ogen heb je een geweldige prestatie neergezet, ook al vind je misschien zelf dat je een wandelaar/pelgrim bent die straks een beetje stevige wandeltocht achter de rug heeft….
Ik hoop je over een tijd weer te mogen begroeten in Zaandam, maar zover is het nog niet, veel plezier nog met de laatste fase van je tocht en eveneens….buen camino!!
Beste Theo,
Wij, een wandelclubje van 2 broers en 1 zwager (vandaag aangevuld met een gastloper) kwamen vanmiddag op de Lemelerberg 2 stoere dames tegen die een gedeelte van het Pieterpad aan het lopen waren. Gekscherend vertelden wij hen dat we aan het oefenen waren voor onze tocht naar Santiago. Zij wezen ons op uw site en gelijk na thuiskomst heb ik even rond gekeken en ik moet zeggen dat het er zeer indrukwekkend uitziet. Zeer gedetailleerd wat afstand en dergelijke betreft en vlot geschreven. Complimenten hiervoor en ik heb begrepen dat u met de laatste loodjes bezig bent en wens u daarmee nog veel plezier vanuit Monnickendam, Almere en Weesp.
Hoi Theo,
Wat leuk dat je Cargill bent tegengekomen en er een foto van hebt gemaakt. Nu hebben Gery en Bouk weer een leuk onderwerp om over te praten.
Ik zit ondertussen in een kleine, gezellige refugio in Villar de Mazarife. Hopelijk heb je genoten van het bezoek aan de mooie stad Leon en heb je deugd gehad van een goed en rustig bed in het hostel. In mijn hoofd hangen nogal wat nevels, maar die trekken hopelijk wel weer weg.
‘t Gaat je goed, alle liefs