Gery zit in een hotel met internet en kan dus de website bijwerken.
Vanmorgen heb ik op mijn gemak ontbeten met een luxe ontbijt, kan ik wel zeggen. Maar ja, toen ging ik pas om acht uur weg en was dus weer de laatste. Eerst de stad uit en toen ging het meteen steil omhoog, heel steil zelfs. Ik stak vandaag drie rivieren over die in Portugal uitkomen en die ik dus vorig jaar ook ben overgestoken: de Douro, de Taag en de Minho. Nu ben ik echt in Galicië.
Kastelen hebben ze hier niet, ik denk dat dat komt omdat ze nooit zelfstandig zijn geweest, maar altijd overheerst door anderen.

Ik zit nu in Cea in een hele mooie refugio. Het is een authentieke Galicische boerderij. Meestal betekent ‘authentiek’ ook een beetje smoezelig, maar hier is het keurig schoon ook nog.
Er is een soort balkon, waar nu mijn wasje te drogen hangt en daarop staat ook een horreos: een soort stenen of houten optrekje op palen, waarin de mais bewaard wordt. Claudine is hier ook en een van de Koreanen, dus ik ben vanavond niet alleen.

Middenin het dorp staat wel een soort kerktoren, maar zonder kerk erbij en er staat ook geen kruis op. De toren staat op vier poten en daaronder bevindt zich een bron, waar alle inwoners hun drinkwater komen halen. Het leidingwater wordt alleen gebruikt voor de schoonmaak en de was. Er is wel een kerk, maar die is wel 5 km buiten het dorp, waarom dat is weet ik ook niet.
Morgen ga ik een omweg van 9 km maken omdat ik een Cisterciënzer klooster wil bezoeken, dat erg mooi schijnt te zijn. Ik hoop dat ik een rondleiding krijg. Je kunt er ook slapen, maar dat ga ik niet doen, ik loop nog even door. Het kan nu nog tenslotte.