Over de Pyreneeën

23,19 km – 33.129 stappen / totaal 2348,18 km – 3.374.414 stappen

Een eerste bericht uit Spanje. Ook weer een ander toetsenbord, dus ik moet opletten. Vandaag ben ik om half acht vertrokken uit St. Jean Pied de Port na een voor Franse begrippen enorm ontbijt bij de Nederlanders. Zelfs pindakaas en hagelslag stonden op tafel. Nou, dan kan de dag niet meer stuk natuurlijk. Het weer was na een onweersbui vannacht goed opgeklaard en het was helder.

Pyreneeen-web Nu zijn er twee routes naar boven, de een wat moeilijker en mooier dan de ander. Eerst was ik van plan de makkelijkste te nemen maar gaandeweg dacht ik: “Geen mietje worden, den Otter. Je hebt dit gewild, dus dan moet je er ook voor gaan”. Dus heb ik de hoge route genomen. En ik heb er geen moment spijt van gehad. Geweldige uitzichten en heerlijke momenten. Ik ben over de bergen gedanst als het ware. Een niet te vertellen ervaring was dit.

Om drie uur ongeveer was ik in Roncevalles. Wat een drukte. Er kunnen ongeveer honderdveertig mensen in deze gîte die in een oud klooster gemaakt is. De gîtes d’ étape, waar ik altijd slaap, zijn heel eenvoudige onderkomens, meestal in oude gebouwen, waar bedden zijn en een douche. Dikwijls is dat alles, maar er zijn ook luxere gîtes, zoals deze met internet en mogelijkheden om te eten. Maar goed, bij aankomst hier moest je je rugzak in de rij zetten en wachten tot de boel openging. Met zoveel mensen is dat natuurlijk wel een organisatie. En wie kunnen goed organiseren? Wel, Nederlanders natuurlijk. Het zijn dus Nederlandse vrijwilligers die hier de boel runnen.
Een probleem is, dat er voor de mannen maar twee douches zijn, dus dat is oplijnen. Je moet ook bij het restaurant een ticket halen om te reserveren als je daar ’s avonds wilt eten. We eten om zeven uur en om half negen. Daar tussenin is de pelgrimsmis waar je geacht wordt heen te gaan. Ik lig nu in een heel oud gebouw met honderdveertig bedden op een zaal. Het lijkt de marinierskazerne in Doorn wel.

Vanaf vandaag heb ik ook geen contact meer op de mobiele telefoon. Ik zal morgen proberen een nieuwe simkaart te scoren. Ik ben benieuwd hoe dat gaat aflopen.
Nou mensen, ik ga snel Spaans leren, want ik erger me dood dat ik dat niet kan spreken nu.

3 gedachten over “Over de Pyreneeën”

  1. Wat een prestatie om zo blij over de Pyreneeën te gaan. Ik zat de hele dag aan je te denken hoe je die steiltes moest nemen. En na het gebeuren van de Nijmeegse vierdaagse (Bastian was er ook bij) begreep ik nog meer wat voor prestatie jij verricht
    Geweldig om het te volgen.
    Het ga je goed

  2. De etappe waar je zo tegenop had gezien, blijkt uit je verhaal toch goed te doen?
    Ja, de taal niet meer spreken en verstaan zal wel even tegenvallen, maar de overige pelgrims zijn toch van diverse pluimage, dus zal er wel genoeg te kletsen over blijven, denk ik zo.
    Hoe is het eigenlijk met Anne? Ik lees daar niets over in het verslag, maar je had toch met haar afgesproken in St Jean om dan samen de Pyreneeën over te steken? En hoe zijn de Baskische streekgerechten??
    Groetjes en veel plezier!!

  3. Ha Theo, mijn complimenten, hoor!
    Wat een reis en zo te lezen is dat heel goed geweest daarmee te starten, het levert je enorm veel op, dat lees ik er in ieder geval steeds uit.
    Nou Theo, nog een hele fijne reis verder en een fantastische aankomst in Santiago de Compastela, ik vertrek morgen naar Sydney. Tot horens of ziens dan maar.
    Heel veel groeten van mij.

Reacties zijn gesloten.