22,58 km – 32.380 stappen / totaal 1490,14 km – 2.142.420 stappen
Ook vandaag was het best een zware dag, maar ik hoefde minder ver dan gisteren. Het pad is ook hier erg slecht met heel veel rolkeien. Die kan ik wel ontwijken door gewoon op de N-weg of D-weg te gaan lopen, maar dat is niet erg leuk, want dan is het gewoon erg druk, moet je iedere keer uitwijken voor auto’s en dat is gewoon toch minder leuk. Ik loop nu weer op de Grande Randonnée, maar er zijn nog steeds niet veel mensen en de mensen die je ziet zijn vooral Duitsers en dat is logisch natuurlijk. Er zijn ook weinig dorpen langs dit stuk, dus koffie ’scoren’ is ook moeilijker. Het is prachtig droog weer, maar 32 graden is wel warm met een rugzak op je rug (lijkt me wel de meest logische plaats voor een rugzak). Ik heb heel veel plezier van mijn stok, dus met recht kan ik zeggen dat mijn stok en mijn staf mij vertroosten. Aardig is dat, weer komt uit wat ik in Zaandam ook al vaak zei: “Het is allemaal waar, maar heel anders dan je denkt”. Kijk, daar heb ik nu toch ook eindelijk een filosofische gedachte!
Stel je daar nou ook weer niet te veel van voor, want soms betrap ik mezelf erop dat ik bijna tegen die stok loop te lullen, zo van: “Kijk opa weer eens in de weer zijn” of “Nog effe”. Ik bedoel maar, het is in ieder geval heel anders dan het dagelijks leven en tegelijk bestaat het ook uit gewone alledaagse dingen en dat maakt het nou leuk. Althans, dat denk ik, want als Gery vraagt of ik het nog wel leuk vind, kan ik alleen maar bedenken dat ik het nog steeds geweldig vind en waarom nou precies?? Geen idee, maar het is wel zo. En het is zo waar, wat Wim schrijft: “Het is de reis die telt, niet de aankomst.” Ik vind het nog steeds geweldig, al die interesse van jullie en die aanmoedigingen. Dat is ’s avonds mijn eerste vraag: “Staat er nog iets op de website?” En Gery vertelde dat ze nu doet, waar ze mij vaak om uitgelachen heeft: als ze naar bed gaat of eruit komt, eerst even achter de PC om te kijken of er nieuws is. Ik deed dat altijd met mijn mails.
Als ik het overdag erg warm heb of ik loop te zwoegen heb ik heus wel eens de pest in natuurlijk, maar als ik dan aangekomen ben en lekker gedoucht heb, is dat zo weer vergeten en geniet ik alleen maar van alles wat ik beleef. Vanavond ook weer. Ik zit hier in een hotel in Vorey, een ‘Logis de France’, dus toch een respectabel hotel. Op mijn kamer is zelfs telefoon, dus ik sms naar Gery het nummer, dan hoeft ze niet mobiel te bellen en is het goedkoper. Dat doet ze ook, maar de telefoon in mijn kamer rinkelt niet. In plaats daarvan wordt er opeens op de deur geklopt en daar staat iemand van het hotel met een draagbare telefoon aan zijn oor, die meldt dat hij iemand aan de telefoon heeft voor mij, mij de telefoon overhandigt en vriendelijk vraagt of ik de telefoon straks even terug wil brengen naar de receptie. Dat is toch schitterend? Krijg ik Gery aan de telefoon en die ligt dubbel, want ze heeft alles gehoord, hoorde hem lopen en aankloppen, enz. Het zijn allemaal maar kleine dingen, maar als je ze ziet kun je daar zo’n lol om hebben. Het is en blijft dus genieten, ook al is het af en toe zwaar. Morgen hoop ik de Zwarte Madonna in Le Puy te kunnen begroeten!
Hello Theo
Je doet nog steeds erg je best, lees ik. Ook hier in Australia kijk ik erg beniewt of er nog wat te leesen is. Je doet het wel vantasties hoor. Hoe de moet erin, ik weet zeker dat een hoop mensen vaak aan je denken. Help misschien niet zo erg veel als je het heet vind en er weer een heuvel voor staat, maar ik hoop van wel.
Wie is de “Zwarte Madonna”??
Weet Gery hiervan??
Jongen, wat beleef je veel!!
Ik had bijna een week lang niets van je gelezen (heb een heel druk bestaan zie je) en heb nu dus voor (volgens mij) de eerste keer in 5 jaar een lunchpauze genomen om alles te lezen.
Schitterend, in één woord!
Ook voor Gery natuurlijk.
Ik zie dat Joke Romein ook heeft gereageerd. Leuk hè, je bent wereldberoemd.
Groetjes en hou je taai in deze hitte!!
Mijn bewondering voor m’n oom wordt alsmaar groter. In het begin hield ie het bijna geen dag droog, nu trotseert ie de verzengende zon en de steile rotsige paden op weg naar Santiago.
En de wereld kijkt ondertussen door de mooie verhalen over z’n schouder mee.
Al met al ben je bezig met een klasseprestatie !!
Geniet van de rustdag in Le Puy.
Het lichaam lijdt en dat hoort ook zo als je voor pelgrim wilt spelen. Je krijgt je aflaat niet voor niets.
Veel succes Theo.
Wat fantastisch leuk om mee te kunnen lezen met de tocht. En wat een prestatie!! Als ik een pet zou dragen zou ik hem afnemen! Maar het is de gedachte die telt, niet?
Veel geluk onderweg en hou vast aan de Stok en de Staf…
Ultreya e Suseya
De echte wandelaar zegt natuurlijk dat het om de reis gaat en niet om de aankomst. Maar als ik de beschrijving lees, dan lijkt juist de aankomst een feest. Lopen, dat doe je alleen om de aankomst te kunnen vieren zou ik zeggen, maar ik ben niet zo’n loper. Gelukkig heeft ook deze pelgrim nog steeds menselijke trekjes, want overdag soms de pest in, maar ’s avonds is dat gauw vergeten. Zo ken ik je weer. In gedachten zie ik je zitten, genoeglijk voor je uit starend, met glas en fatsoenlijke hap. Al met al: steeds meer onder de indruk, dus wat moet dat worden als je nog veel verder bent. Succes
Het wordt ook al stilaan een gewoonte om voor het slapengaan even enkele pelgrims op weg hun verslag na te lezen. Terwijl het hier dan toch beginnen te winteren is, geniet ik van de warme van jouw verslag.
Vanuit Uruguay – Ultreya
Groeten aan Santiago als je aankomt, hij zal zich mij wel nog herinneren
Volgens mij word je toch echt steeds filosofischer door je pelgrimstocht, hoor, of je dat nou wilt weten of niet, maar de psalmen vliegen je om de oren met je stokken en staven die vertroosten. Alleen in de psalm staat het in de tweede persoon: Uw stok en uw staf vertroosten mij, maar dat komt misschien nog wel. Maar het wordt onderhand wel een boeiend reisverhaal.
Geweldige groeten aan Gery en Marnix, die hebben ook wel wat steun verdiend, denk ik
Hallo.
Ik heb van mijn moeder dit adres gekregen om maar eens even te gaan kijken. Ik zit nu vol bewondering te lezen wat u allemaal heeft beleefd.
Schitterend allemaal.
Ik zal deze site zeker vaker bezoeken om op de hoogte te blijven.
Ik wens u dan ook heel veel succes met de voettocht.
Ik neem mijn petje echt voor u af.
Liefs en een groet uit Barendrecht
Theo, waar heb je die stok nu weer opgeduikeld?
Of stond die er gewoon weer voor je net als de twee stokken die er lagen toen wij de kolkende beek moesten oversteken?