Ik ben vrij vroeg vertrokken vandaag en had dus nog niet ontbeten. “Geen nood”, dacht ik, “doe ik onderweg wel”, maar ik had er geen rekening mee gehouden dat het zondag was en dat dus veel bars en zo dicht zijn, met als gevolg dat ik om elf uur pas een ontbijt kon scoren. Dat is ernstig, want in de restaurants begon men alweer de barbecue aan te steken voor het middagmaal. Hier heb je in veel restaurants grote haardvuren, waar ze een heel varken of schaap of ander dier roosteren. Dan kun je aanwijzen welk stuk je wilt hebben en dat snijden ze dan voor je af.
Ik heb lekker gelopen vandaag. Het ging wel een beetje op en neer, maar niet al te veel, de wegen waren heel goed begaanbaar. Het was 25 graden, maar er stond een lekkere frisse zeewind. Dus alles naar wens voor deze man en…ik zag in de verte de Picos de Europa met de sneeuw op de top. Een prachtig gezicht en daar wil ik dus naar toe. Ik denk dat ik nog ongeveer een week langs de kust loop en dan ga ik het binnenland in om de Camino Primitivo te volgen. Onderweg zie ik nog steeds niet veel mensen, maar dat is logisch, deze route is lang zo druk niet als de Camino Frances en de Camino Primitivo schijnt ook erg rustig te zijn. Ik vind het niet echt erg, maar zou er ook geen bezwaar tegen hebben wat meer mensen tegen te komen. Ik bedoel, de natuur is erg mooi en prachtig en ik geniet er ook van, maar ja, bomen en weilanden praten niet natuurlijk.
Omdat ik vroeg was vertrokken, was ik om even over drieën al in Cobreces, waar ik het klooster dicht vond. De vorige keer heb ik hier geslapen, maar nu was er een dependance van het klooster waar ik terecht kon. Dat is wel handig, want dan hoef ik vanavond na het eten niet precies om tien uur binnen te zijn, omdat anders de poort dicht is. Ik moest me wel inschrijven en een stempel halen in het klooster en daar werd ik hartelijk, om niet te zeggen zeer hartelijk ontvangen door een oude monnik. Ik werd zelfs gezoend en onderweg werd steeds mijn hand vastgepakt. Ik moet bekennen dat ik me daar toch niet zo gemakkelijk bij voel, maar alla, ik heb een stempel en een slaapplaats. Op dit moment ben ik hier met twee Engelsen, twee Oostenrijkse vrouwen en een Spanjaard, maar het is nog vroeg, dus er zullen nog wel meer mensen komen.
Verder valt er niet veel nieuws te vermelden dit keer.
2 gedachten over “Laat ontbijt”
Reacties zijn gesloten.
Hoi Theo. even een hartelijk woordje van een nuchter Hollands meisje. Ik geloof best dat je je niet makkelijk voelde bij die hartelijke, strelende pater, maar ja, op zo’n reis komen alle levenswederwaardigheden op je pelgrimspad. Houd je nuchtere kijk maar op alles wat je tegenkomt. Wij genieten van je schrijven daarover.
Prachtig om al je belevenissen weer te lezen.
Wel voorzichtig zijn met de mensen die je tegenkomt, hoor.
Eerst door een vrouw van straat gepikt te worden en dan een poeslieve pater!!
Ook dat geheimzinnige gedoe blijft hangen bij mij en ik ben net zo nieuwsgierig als Corrie wat daar nu aan de hand was.
Geniet maar lekker verder op je reis.