25,77 km – 37.359 stappen / totaal 1003,99 km – 1.437.847 stappen

En ziedaar, Pelgrim Theo heeft 1000 km onder zijn aangepaste schoenen weggelopen (als Geer tenminste niet weer fouten heeft gemaakt). Toch wel een prestatie, zeg ik bescheiden. Om dat te vieren, zit ik nu riant in een hotel in Auxerre en heb ik morgen een rustdag genomen.
Gisteren heb ik met Hans lekker mosselen gegeten en gezellig zitten praten. We waren het er beiden over eens, dat het verhaal van Jacobus en het doel eigenlijk niet belangrijk zijn, maar dat het vooral gaat om de weg erheen. Ik kwam vandaag in Auxerre aan, vergezeld door twee fietsers, die voor mij afstapten om nu eens van alles en nog wat van me te horen. Toen ik vertelde dat ik morgen een rustdag neem om Auxerre te bekijken, kreeg ik meteen van alles en nog wat te horen over bezienswaardigheden waar ik beslist heen moet gaan.
Nog iets leuks: Ik stapte in Auxerre een boekhandel binnen om te kijken of ze een gids hadden van de Grande Randonnee 13: Traversée de Morvan. Die hadden ze niet, maar de verkoopsters in de winkel waren wel vol belangstelling voor mijn reilen en zeilen. Ze zeiden dat ik absoluut naar de abdij moest gaan. Ik vroeg waar die ergens was. Toen zei een van de verkoopsters: “Wacht even, ik trek even mijn schoenen aan en dan lopen we er naar toe. Hij is nu wel dicht, maar dan weet je de weg”. En zo liepen wij gezellig keuvelend door Auxerre. Het blijft geweldig leuk dat mensen zo spontaan reageren en zoveel belangstelling hebben.
Omdat ik bij de start een stempel van de Gereformeerde (pardon: Protestantse) kerk van Zaandam heb gehaald, leek het mij wel aardig om in Auxerre ook een stempel van de Eglise Réformée te halen. Ik ben er toch zondag, dus ik dacht naar de dienst te gaan en dan komt het wel in orde. Toen ik ging kijken hoe laat de dienst begon, vond ik een laconiek briefje: morgen geen dienst in verband met een gezamenlijke picknick! Dus dat gaat niet door, dan maar een stempel bij de abdij zien te bemachtigen.
Ik ging bij het Bureau de Tourisme informeren waar ik kon slapen en ook daar moest meteen uitgebreid gepraat worden natuurlijk. Opeens zei het meisje achter de balie: “U bent toch Hollander? Dan kent u Nederlands. Kom eens even mee”. Het bleek dat ze een pamflet hadden hangen in vier talen, waaronder Nederlands en dat ze er niet zeker van was of het wel goed was. Of ik maar zo vriendelijk wilde zijn het even door te lezen. Dat heb ik natuurlijk gedaan en toen ik alleen maar de opmerking had dat “Een wandeling doorheen Auxerre” niet fout was, maar dat wij gewoon zeggen: “Een wandeling door Auxerre” was dat een hele opluchting, want het viel dus mee met de fouten. Pelgrim Theo heeft dus zowaar vandaag ook nog een goede daad verricht. Waar moet dat heen?