Dat liep gisteravond dus weer anders dan gedacht. Ik ging een hamer lenen bij mijn Hollandse buren, maar dat ging natuurlijk niet zomaar. Ik moest een praatje maken, en nog een praatje en toen moest ik blijven eten en werden er pannenkoeken voor me gebakken. Het was reuze gezellig. Ik kreeg ook nog een stapel mee voor vandaag onderweg.

Die kwamen goed van pas, want ook vandaag was er onderweg niets of niemand te bekennen. Dat is heel dubbel: aan de ene kant is het wat saai, aan de andere kant heerlijk rustig. En het zal heus wel drukker worden later op de route.
Vanmorgen was het ideaal wandelweer: de temperatuur precies goed en een mooie route. Tussen de middag heb ik in het bos lekker mijn pannenkoeken op zitten peuzelen en heb er nu nog twee over voor morgen ook.
Daarna werd het steeds warmer. Ik kwam een boer tegen, die in het bos siësta zat te houden, maar vertelde dat hij daar eigenlijk helemaal geen tijd voor had, want volgens de weersvoorspellingen komen er morgen en overmorgen zware onweersbuien. “Dan zal het met de warmte wel afgelopen zijn”, zei hij. Eigenlijk is het niet eens zo erg warm, ik schat tussen de 25 en 30 graden, maar als je loopt is het al gauw zweten geblazen. Ik heb een zwart T-shirt aan, dat dus in de loop van de wandeling steeds meer grijze plekken van opgedroogd zweet gaat vertonen. Als ik dan weer in de bewoonde wereld kom, kijken mensen eerst naar mijn T-shirt en dan pas naar mij. Misschien valt het dan toch nog mee, want ik word steeds hartelijk in mijn onderkomen ontvangen.
Aangezien alle haringen van mijn tent gisteren krom geworden zijn, kon ik vandaag niet kamperen. Dit is natuurlijk een onzinsmoes, de waarheid is dat hier alleen een natuurcamping is met weinig comfort. Aangezien ik geen zin had in een koude douche en ik toevallig na 20 km langs een hotelletje in St. Laurent-sur-Gorre kwam, de plaats waar ik ook wilde overnachten, ben ik maar voor de verleiding bezweken. Ik zit nu aan de pils in een hotel, zoals je dat vaak in Frankrijk vindt: een dorpje van niets, en dan een hotel met kamers zo groot, dat die van het Novotel erin kunnen ronddraaien. Airco is er niet, maar is ook niet nodig, want de muren zijn zo dik dat het er lekker koel is.
Volgens de mensen hier is het nu een rustige tijd wat pelgrims betreft. De stroom begint hier in april-mei en stopt dan half juni. Dan vinden mensen het kennelijk te warm om te lopen, want eind augustus komt dan de stroom voor de tweede keer op gang. Ik ben dus een van de laatsten in dit seizoen wat wel het grote voordeel heeft dat er overal een plaatsje is voor een arme pelgrim als ik!