Majeur étranger

Het was gisteravond nog heel lang erg gezellig in het café van het hotel. Het hele dorp liep in en uit voor een borrel en een praatje, terwijl ik zat te eten. En er werd goedkeurend geknikt, want ik at tenminste gewoon Frans, heel wat beter dan wat de Hollanders op de camping doen, want die kopen nooit iets in het dorp, dus wat die eten, kan nooit veel soeps zijn. Enkele borrels later was ik zelfs de ‘majeur étranger’, die ze ooit ontmoet hadden! Nou jullie weer.
Maar ja, na de gezellige avond breekt de volgende morgen aan en moet er weer gelopen worden. En heet dat het vandaag was, niet te geloven. Volgens het weerbericht van vandaag zou het hier van 29 tot 36 graden worden. Nou, ik liep vast en zeker in die 36 graden. Ik kwam vandaag voor het eerst zelfs twee mensen tegen, die ook de route liepen, maar dan in omgekeerde richting. Dus dat was een eenmalige ontmoeting. Ik vind het niet erg dat er weinig mensen zijn, ik vermaak me wel, lekker lopen…..
Ik heb weer mijn met liefde gebakken pannenkoeken gegeten en nou heb ik er nog eentje. Onderweg kwam ik in een café waar een Engelsman de scepter zwaait, die vol bewondering was voor mijn geloop. “Ik loop alleen achter de bar”, zei hij.
Nou, na zoveel bewondering en met deze hitte kon ik het me wel veroorloven de route van vandaag enigszins te bekorten, vond ik. Dus ik was goed op tijd bij een hotel in Chateau-de-Brie, maar daar bleken de kamers € 125 per nacht te kosten. Het Chinese meisje, dat in het restaurant werkte, was zo vriendelijk om voor me te bellen naar een bed-en-breakfast en daar kon ik terecht. Wel nog 2,5 km lopen, maar dat was geen probleem. Maar ja, ik had geen rekening gehouden met St. Jacob, die kennelijk niet tevreden was over het feit dat ik de wandeling had ingekort, want ik liep verkeerd en zo liet hij me nog 7,5 km lopen in plaats van die 2,5.
Toen ik er bijna was, kwam er een C4 Picasso aan met mijn Engelse gastvrouw die me kwam zoeken. Maar kijk, ik wil natuurlijk niet dat jullie straks op de GPS zien, dat ik met vreemde vrouwen comfortabel in een auto zit, dus heb ik het laatste stukje ook maar gelopen. In totaal heb ik vandaag ruim 30 km gelopen, maar nog geen enkele blaar!
In de streek, waar ik nu ben, wonen meer Engelsen dan Fransen en alles staat ook in het Engels aangegeven. Mijn gastvrouw en gastheer zijn ook Engels en hebben dit huis gekocht, omdat er een landingsbaan bij is!
Ze moesten vanavond weg en hebben mij naar het restaurant met het Chinese meisje gebracht. Dus daar heb ik gegeten met een lekkere banana split toe en het Chinese meisje en ik zijn nu dikke vrienden, want zij was aan haar rug geopereerd en ik ook. Het eindigde ermee dat ze de plaats liet zien, waar ze geopereerd was. Ik heb maar niet hetzelfde gedaan.
Daarna ben ik dus weer 2,5 km terug gekuierd en, geloof het of niet, het was best lekker. Het rommelt hier nu aan alle kanten en er is slecht weer voorspeld, maar ik ben nu binnen en morgen zien we verder. In ieder geval gaat het afkoelen!