En ziehier, toch weer bijna 25 km gelopen vandaag. Het ging wel redelijk eigenlijk, alleen de laatste kilometers waren moeizaam. maar goed, ik ben weer een stukje verder.
Ik zal even duidelijk uitleggen wat er aan de hand is. Kijk, nieuwe schoenen kopen, zoals je je voorstelt, Marjon, is de meest logische oplossing en dat zou ik zeker ook gedaan hebben, maar omdat ik een enkel heb die niet goed meer is, heb ik aangepaste schoenen en daar zit dus allemaal ijzer in verwerkt om steun te geven. Als ik andere schoenen koop, krijg ik last van mijn enkel en dan kom ik helemaal niet meer vooruit, dus dat is inderdaad geen optie.
Het andere probleem is dat alle verbanden, pleisters en weet ik wat al niet meer, niet goed blijven zitten. Ik ben zo langzamerhand een wandelende apotheek en het spul dat ik heb verzameld, is allemaal goed spul. Ik heb ook iets dat wat dikker is, dus een soort kussentje kan vormen. Dus ik smeer eerst flink met betadine, dan zo’n ‘maandverbandje’ erop. Flink vastzetten met pleisters. Dat zit dan allemaal mooi, maar tijdens het lopen, schuiven de pleisters naar boven en daar heb je er niet veel aan, en wordt het kussentje een dikke prop, en dan wordt het middel bijna erger dan de kwaal. Elke avond en ochtend zit ik te verzinnen hoe ik het anders kan doen, want als alle geneesmiddelen zouden blijven zitten, was het leed grotendeels geleden. Het geneest namelijk wel, dat is het punt niet, maar elke avond na het lopen is het weer open. Vanavond zaten de pleisters in mijn sok geplakt en mijn sok vast aan de wond.
Maar genoeg gezeurd, ik ga voorlopig nog door. Zoon Marnix stelde al voor dat ik lekker een auto zal huren en verder vakantie houden, maar nee, zo is ome Theo nou ook weer niet. Voorlopig ga ik het morgen nog weer een dagje proberen. Zo scharrel ik elke dag een stukje verder.
Maar niet getreurd, vandaag ging het voor het grootste deel van de dag echt wel redelijk en het was een erg leuke route, waar ik echt van genoten heb. Veel asfalt, maar dat is nu wel lekker voor mij en ik kwam steeds door leuke dorpjes. Het was gewoon een gezellige route.
En…. ik ontmoette vandaag de eerste pelgrims onderweg naar Santiago de Compostela. Een Nederlands stel, dat veel harder loopt dan ik, maar dat geeft niet, en Benjamin, een grote Spanjaard. Dus dat is heel gezellig.
Het is wel grappig, ik weet niet waar ze ineens vandaan komen, want ik had ook geen pelgrims in tegenovergestelde richting, dus op weg naar Fatima, gezien, en vandaag waren ze er ineens. Hele groepen, soms een groep met begeleiders. Ze dragen allemaal een groen hesje, zo’n ding dat bij ons motorrijders en wegwerkers dragen. En daar lopen ze dan, op gympies, op sandaaltjes en met van die pretrugzakjes met 1 of 2 kg ballast. Vaak ook worden ze begeleid door auto’s die de bagage vervoeren. Logisch natuurlijk, het zal hier wel net zo zijn als in Spanje: je hoeft niet zo ver en het is goed voor je ontwikkeling of carrière.
Maar het is wel leuk, hier leeft het pelgrimeren toch weer meer dan in het zuiden. Heel veel mensen wensen je ook “Bon Viagem”, dus een goede reis.
Nu zit ik hier van alle gemakken voorzien in een Best Western hotel in Mealhada. De kamers zijn allemaal huisjes in de tuin met alles erop en eraan. Dus ik zit hier goed. Het ligt wel een eindje buiten het dorp, dat is het enige nadeel. Er is ook een restaurant, maar hier in de omgeving stikt het van restaurants, groot en klein. Ook onderweg kon ik vandaag overal eten en drinken. Dus wel een heel verschil met het begin.
Ik ga eerst lekker douchen en dan op mijn gemak eens rondkijken waar ik ga eten. De specialiteit van deze streek is een biggetje van een maand oud aan het spit. Eerlijk gezegd trekt dat me nog helemaal niet aan. Nou ja, ik zal wel zien, dat komt heus wel goed.
Jullie allemaal erg bedankt voor alle meeleven, zowel bij de leuke als minder leuke dingen. Het wordt hier heel erg gewaardeerd, wees daar zeker van!! Tot morgen, dan ga ik weer met frisse moed op stap.