31,02 km – 44.321 stappen / totaal 2029,68 km – 2.919.441 stappen

Vandaag ben ik de 2000 km grens gepasseerd. Wie had dat ooit gedacht? En ik ben het nog steeds niet zat, integendeel. Alles gaat goed, ik heb geen last van mijn liesbreuk en ik stap er nog steeds vrolijk op los. Hoewel het wel heel, heel erg heet is nu. Vannacht was er een heleboel bliksem en donder, maar helaas geen regen. Verder ben ik aan alle kanten gestoken door de muggen zodat ik er niet erg fraai uitzie, witte delen, bruine delen en nu ook rode delen. Maar vooruit, de ware schoonheid zit van binnen, zal ik maar denken.
We zitten nu in een gîte in St. Antoine. Onderweg heb ik een Duitse Lutherse dominee ontmoet (je ziet, ik ben af en toe in goed gezelschap) en die zit hier ook in de gîte, samen met Fransen en Amerikanen. In totaal zitten we hier met zijn twaalven. Vanavond gaan we gezamenlijk een pelgrimsmaaltijd verorberen. Wat wel heerlijk is van zo’n gîte is dat die hele dikke muren heeeft, dus dat het binnen redelijk koel blijft.
O ja, de Amerikanen hebben ook in de Grand Canyon gelopen en vertelden dat ze daar van tevoren hun eten op moesten sturen naar postkantoren op de route. Daar zetten ze het dan in containers (vanwege de beren) ergens in het bos en kun je je eten daar ophalen. Zij vinden deze tocht zwaarder dan die van de Grand Canyon, vanwege de hitte en omdat het hier veel meer op en neer gaat. Dus die hoef ik dan niet meer te doen, zo’n makkelijk tochtje. Het is allemaal nog steeds het einde voor me, dat geloop!