21,13 km – 30.637 stappen / totaal 127,94 km 183.125 stappen

Gisteren schreef ik wel enthousiast dat ik vanuit het internetcafé een mail stuurde voor de website, maar toen ik eenmaal aan het verzenden toe was, had dat nog wel wat voeten in de aarde. Want hoe ik ook op de verzendknop drukte, het ging niet. Nadat ik een poosje daarmee getobd had, heb ik toch maar hulp gevraagd aan iemand. En onmiddellijk stonden er toen een stuk of zes heel bereidwillige oorbeldragende en met kettingen getooide jonge gasten om me heen, die me vertelden dat ik in Outlook zat. Nou kon me dat niet schelen, ik vond alles best, maar het bleek dat ik via de securitymail van xs4all moest gaan. “Vindt u het goed als wij het even voor u doen?” zeiden zij en ik haalde opgelucht adem. Daarvoor moest ik toen mijn password hebben en…..dat wist ik! Alweer een wonder van Jacobus! Eensgezind draaiden zij toen de rug naar me toe, terwijl ik het password intikte en zo kwam alles goed. En toen herinnerde ik mij opeens, dat Marnix me dat al had gezegd. Nou ja, je kunt toch niet alles onthouden?
Over onthouden gesproken, ik ben ook ergens onderweg mijn waterfles vergeten, maar alla, daar komt wel weer een nieuwe voor. Het bleek heel moeilijk een overnachting in Gorinchem te vinden, maar mijn gastgezin wist wel een adres voor me in Bleskensgraaf te versieren, dus …. toch maar de Alblasserwaard. Ja Liesbeth, ik heb de heerlijke gier geroken, hoor! Overigens vond ik het wel een saai stuk, allemaal weilanden en alles hetzelfde. Ik heb de polders nu wel gezien.
Ik zit nu bij de familie van de Herik in Bleskensgraaf. Meneer is internationaal chauffeur geweest, dus kent ook alle namen uit het vervoer en dat is leuk. Mevrouw is lid van de Historische Vereniging, dus ik heb haar gevraagd of ze de ‘Zwijnenburgjes’ en de ‘Bergeijkjes’ kende, het voorgeslacht van Gery. De namen zijn er nog steeds en ze vertelde dat de Bergeijken allemaal zo goed konden schrijven en dichten. Dus nu weet Geer van wie ze het heeft. Genoeg stof tot praten dus.
Het lopen gaat uitstekend, er waren vanmiddag een paar buien, maar ik heb mijn poncho niet aan hoeven trekken. Morgen steek ik de rivier over en loop Noord-Brabant in. Gery komt me dan ophalen en dan is mijn volgende overnachting dus op ons ‘landgoed’ in Maarn. Zaterdag brengt en haalt ze me dan en dan ben ik van plan om zondag maar eens een rustdag te nemen. Tot na Pasen dus!