San Sebastian

Vanmorgen weer opgewekt en met goede zin vanuit San Sebastian vertrokken. Ik was van plan om naar Zarautz te lopen vandaag, maar zover ben ik niet gekomen. Op etenstijd was ik in Orio en ik zat net aan het laatste tafeltje buiten dat nog vrij is, toen de telefoon ging dat Suzanne en Gery in de buurt waren en waar ik ongeveer was. Dus ik heb mijn tafeltje weggegeven aan een paar meisjes, die geen plaats meer hadden. Die waren daar erg blij mee en ik stond nog met hen te praten, toen er getoeterd werd. Ja, toen was er natuurlijk commentaar, omdat ze mij niet doodvermoeid voort zagen sloffen, maar op mijn gemakje bij een restaurant. Ze moeten toch begrijpen, dat ook een pelgrim niet alleen op water en brood kan leven, nietwaar? En dat het toeval wil dat ik niet aan het wandelen was, ja, wie kan daar iets aan doen?
Enfin, om de dames niet teleur te stellen, heb ik toen de rugzak maar afgedaan en ben bij ze in de auto gaan zitten, zodat we met zijn drieën konden gaan eten. Ja, je moet tenslotte tijd maken voor je bezoek. En dat ga ik nu dus doen: morgen en vrijdag wordt er vakantie gehouden. Zaterdag ben ik dan van plan om weer te gaan lopen.
Overigens, wat rijdt een auto toch verschrikkelijk snel! Je vliegt gewoon over de weg. In een mum van tijd waren we in Zarautz. Ik ben niet meer gewend om 20 km in een kwartiertje af te leggen, ik vind 2 km in die tijd al een topprestatie.