21,92 km – 31.320 stappen / totaal 1327,29 km – 1.907.949 stappen

Nou, met die nieuwe schoenen wordt het niks, want ik moest vanmorgen stampen om er ook maar in te komen. Van boven zijn ze veel te krap en de veters zijn ook te kort. Dus ik heb ze snel weer uitgetrokken en ben op mijn ouwe vertrouwde stappers gaan lopen.
Het landschap begint al behoorlijk bergachtig te worden met steile hellingen, maar wel erg mooi. Er zijn een heleboel snel stromende riviertjes. Het wordt al echt het Massif Central.
Onderweg naar Lentigny kwam ik voorbij een huis waar een meneer in de tuin stond te werken, die ook vroeg of ik onderweg naar Santiago ben. Nu ben ik dat zo langzamerhand wel gewend en ook dat de mensen dan zeggen dat ze dat ook graag zouden willen. Zo ook deze meneer, maar, zoals hij spijtig zei: “Toen kreeg ik een hernia en ben geopereerd, dus ja, toen was de droom voorbij”. Ik vertelde hem dus dat ik twee hernia-operaties achter de rug heb en het toch doe en dat het goed gaat, daar kikkerde hij helemaal weer van op. Maar hij vertelde ook dat ik in Lentigny beslist naar het Roemeense kruis moest gaan en vertelde daar het volgende verhaal bij:

Tijdens de revolutie in 1989 in Roemenië woonden er in het dorp vijf Roemeense studenten. Die moesten na de revolutie terug naar Roemenië. Een van hen heeft toen in Duitsland de benen genomen en is weer teruggegaan naar het dorp. Maar toen was hij dus wel illegaal. Het hele dorp heeft zich vervolgens ingespannen om voor hem een legale status te krijgen. Dat is gelukt en hij is nu chirurg in Clermont-Ferrand. Uit dank heeft hij uit Roemenië een antiek Roemeens kruis laten komen en aan het dorp geschonken. Ik heb er een stukje film van gemaakt. Ik heb trouwens al veel gefilmd met mijn nieuwe camera, leuk dat ik die zomaar te leen kreeg, er zat nog een nieuw bandje bij ook.

Ik kom steeds meer heiligen tegen, want nu zit ik in een plaats die St. Jean St Maurice heet. Dat waren vroeger twee dorpen, die nu samen een dorp vormen. Het ligt aan de gorges van de Loire en ik slaap in St. Jean in een hotel. Cees en Didi zijn er ook nog en vanmiddag zijn we even naar St Maurice gegaan, een leuk Middeleeuws stadje met een burcht en zo. En zegge en schrijve één barretje, beheerd door een mevrouw, die moederlijk zat te breien. Ze vond het wel gezellig, want ze kletste meteen honderduit, ze kwam niet uitgepraat. Ik heb er ook een stempel gekregen, dus dat is niet gek. Er kwam ook nog een wandelend echtpaar bij, dat wandelt tot Le Puy en zodoende werd het weer erg gezellig. Het weer werkt daaraan mee, want het is hier nu 24 graden. Wel uit te houden toch?