Dat was heerlijke luxe gisteravond, vannacht en vanmorgen. Dus heb ik vanmorgen ook maar een beetje uitgeslapen. Toen ik wegging, zei ik dat het luxe geweest was, maar dat dit natuurlijk niet elke dag zo kan. “Dat is maar goed ook”, was het antwoord, “anders krijg je papbenen!” Daar kon ik het dus verder mee doen.
Ik heb wel de route gevolgd, maar ook een alternatiefje genomen. Dat vond ik wel een handigheidje van mezelf om een stukje de gewone weg te nemen. Dat loopt even makkelijker en dan spaar ik wat kilometertjes uit. Dus ik was een beetje trots op mijn eigen slimheid. St. Jacques heeft echter zo zijn eigen wijsheden en troefde mij weer eens af. Aan het einde van de rit bleek namelijk dat de officiële route, die ik had moeten gaan, door de slechte begaanbaarheid was afgesloten en dus heeft iedereen vandaag mijn alternatieve route gevolgd. Omdat ik pas om kwart over negen ben vertrokken, kwam ik dus achteraan de rest van de pelgrims en wandelaars aan in Aire sur l’ Adour.
Ik was van plan om mijn tentje op te zetten op de camping, maar toen ik aankwam, begon het net te regenen. Dus dan maar eerst een stempel halen in de kerk. Dat kreeg ik en toen heb ik gezegd dat ik een slaapplaats zocht met een bed, een bad, champagne en een masseuse en dat allemaal graag voor een prikkie. Ze konden me alles leveren, behalve een masseuse, want “u bent hier in de kerk”. En uiteraard rekenden ze wel op me voor de mis om zes uur.
Alle gekheid op een stokje: ik zit nu in een keurige gîte met een wasmachine, dus het wasje gaat automatisch dit keer en dat is ook al luxe.
Ik moest hier wel even streng zijn, want er liggen overal reclamefolders van taxibedrijven, die voor jou je rugzak naar de volgende overnachtingsplaats brengen en dat kan natuurlijk niet in een pelgrimsplaats. Gery maakte het nog erger door te zeggen dat ze nooit en te nimmer die rugzak alleen in de taxi zou laten gaan, maar er dan zelf naast zou gaan zitten. Ik vraag u: Waar zijn de principes op heden gebleven? Ben ik dan nog de enige met principes? Ik zeg tegen mezelf: “Je wou toch zo nodig lopen? Dan zal je ook lopen, kreng. Hup!” Nee, ik vind het gewoon nog steeds erg leuk. Het was vandaag veel minder warm, gisteravond hadden we hier een donderbui die je volgens mij in Zaandam kon horen en daarna is het afgekoeld.
Enfin, er zitten weer 26 km meer in deze papbenen, morgen weer verder.
2 gedachten over “Papbenen”
Reacties zijn gesloten.
Wij hebben de route eens bekeken en vragen ons af hoe jij wist dat daar een hotel met zwembad was, want dat is helemaal de andere kant op dan de route loopt. Ik begrijp dat je daar wel voor om wilde lopen.
Als je morgen naar Sensacq l’Eglise loopt, dan moet je even doorlopen naar de gîte op Ferme de Marsan. Daar kun je heerlijke eendproducten kopen voor je diner en een heerlijke wijn. Daarnaast hebben ze daar ook een zwembad. De volgende morgen word je verteld hoe te lopen tot de route waardoor je een fikse klim misloopt.
Wij genieten dubbel doordat we door jouw verhalen alles weer herbeleven. Heel veel plezier. En geniet van de floc.
Theo, ik begin mijn twijfels te krijgen. Ik lees steeds dat je zo een paar kilometer af kan snijden of als je daar heen gaat, dat je dan een kortere weg kan lopen en zo meer. Maar dat kan nooit de bedoeling van je pelgrimstocht zijn, want het is toch een soort boetedoening of zo (waarvoor weet ik niet), maar als je dan steeds de boel een beetje in de maling neemt, klopt er toch ergens iets niet, denk ik zo. Of is het toch anders?
Groetjes en doe toch maar voorzichtig.