Daar ben ik weer vanuit een cybercafe. Wat een water vandaag, zeg! Dit was afzien. Vanaf vanmorgen vroeg plensde het van de regen en om twaalf uur had ik geen droge draad meer aan het lijf. Dus ook deze poncho is niet bestand tegen echt slecht weer.
Ik ben niet via de route van de Grande Randonnee gegaan, want die is bijna onbegaanbaar met dit weer. Ik heb de gewone D-weg genomen, maar dat is dan weer uitkijken voor al het verkeer met die regen. Je kunt geen moment wegdromen tijdens het lopen, want dan loop je het risico van de weg gereden te worden en dat wil pelgrim Theo niet nog een tweede keer, dus opletten geblazen en steeds in de natte berm gaan staan.
Om twee uur was ik hier al, want via de weg is de afstand natuurlijk korter. Toen wilde ik nog 7 km verder lopen naar een gite, maar ik kon die mevrouw niet aan de telefoon krijgen en het leek mij een te groot risico er heen te gaan. Misschien was ze er wel helemaal niet.
Dus ben ik weer naar het Office de Tourisme gegaan en daar hadden ze de oplossing: een Bed & Breakfast bij Engelsen. Daar ik zit nu dus. Het is er keurig netjes, schoon en de mensen zijn supervriendelijk.
Maar ik moest meteen in de tuin (koud, koud, koud!!!) de TEA gebruiken met koekjes, boterhammen en allemaal toeters en bellen. Het was heel zoet allemaal. Omdat op maandagavond de hele boel hier dicht is, heeft ze aangeboden voor mij ook eten te maken. Ik ben benieuwd wat dat wordt. Brrr.
Ik heb een mooie kamer met uitzicht op de tuin, waar ze vreselijk trots op zijn. Verder heb ik weinig nieuws. Met mijn voet gaat het langzaam wat beter. Nu het weer nog!
4 gedachten over “Op de tea”
Reacties zijn gesloten.
Dag Theo, ola pelegrino
Ik heb al vaak aan je gedacht en me ook afgevraagd of je al dan niet vertrokken bent en zie…ik ben even op je website gaan snuffelen en zie dat je al een eindje op weg bent. Tjonge, jonge, het lijkt me wel wat om terug met de rugzak onderweg te zijn. Twee weken geleden had ik Hubert (een Duitse man die ik vorig jaar op de camino ben tegengekomen) op bezoek en ik heb nog over jou verteld, over je bezoek aan Gent. Het was fijn om wat bij te praten en het contact (Hubert was hier 3 dagen) was heel fijn. Het feit dat we allebei 6 weken de camino gelopen hebben schept een soort band en vertrouwen. Ik probeer af en toe je caminoverhaal te lezen, ‘t lijkt me wel leuk om je een beetje mee te volgen. Zo kan ik ook wat meereizen in mijn hoofd. Ik vraag me af hoe jij dit bericht nu te lezen krijgt, check je je mails onderweg?
Hartelijke en warme groet van een ex-pelegrino
Mireille en ook groetjes voor je vrouw en zoon.
Engels eten!!?? Ik kan me daar iets bij voorstellen, weet je nog?
Sterkte, hoor, maar misschien valt het mee omdat die mensen daar wonen, alhoewel, als ze de thee al zo ophemelen, dat heb ik mijn twijfels.
Sterkte met het weer, ik hoop dat het snel beter voor je wordt.
Ja, het blijft afzien als pelgrim. Nu ook nog engels eten, dat is wel heel ernstig. Heb je al nagedacht over de poste restante adressen? Kunnen we nog eens wat leuks opsturen, zoals een paar nieuwe veters!! Wat ik me ook nog afvroeg: hoe gaat het met de waterzak, ben je daar al aan gewend of heb je toch liever de waterfles? Jammer dat het weer wat tegen zit. Ik hoop toch dat het over 4 weken wat beter is, in ieder geval droog, als wij die kant op komen.
Theo, veel plezier en ik zal duimen dat het weer wat beter voor je wordt.
Groetjes,
Willen jullie wel plaatsnamen blijven vermelden, anders kan ik het niet op de kaart aantekenen.