Nog even terug naar gisteren. Ik heb me dit keer negatief verbaasd over deze plaats. Toen ik aankwam, zaten er een heleboel vrouwen voor de deur op straat, zoals ze hier veel doen. Ik liep te zoeken naar de albergue, maar de weg wijzen….ho maar. Gisteravond ben ik naar de mis geweest, die werd gewoon afgeraffeld en tien minuten later stond ik weer buiten. Ik heb dit echt nooit eerder meegemaakt, dit was weer een geheel nieuwe ervaring.

In de albergue zat een Pool, die ging gisteravond biddend de mis in en kwam er biddend weer uit. Een echt vrome Pool dus. Vannacht sliep hij de ‘slaap der gerusten’ en deed dat zo luidruchtig dat de hele albergue ervan daverde. Wat kon die man snurken!! Vanochtend om kwart voor zes was hij wakker, stond op en ging zijn spullen inpakken. Iedereen probeerde nog wat te slapen, de Pool kon in het donker niets zien, had zo’n lamp bij zich, die je op je voorhoofd kunt dragen en vond dat een goed idee om zichzelf bij te lichten. Iedere keer als hij zijn hoofd bewoog, ging er een soort schijnwerper door de zaal.

Nog iets aardigs: Gisteravond kwam een Duits stel zeer luid ruziemakend de albergue binnen, ze scholden elkaar voor alles en nog wat uit. Nou, dat kan natuurlijk altijd gebeuren, dus we keken dat zo’n beetje aan. Op een gegeven moment is de ruzie kennelijk bijgelegd, want vanmorgen lagen ze lepeltje-lepeltje tegen elkaar te kirren. Tot ze opstonden…. toen barstte de ruzie in alle hevigheid weer los. Je beleeft wel een hoop in zo’n albergue dus.

Maar goed, vanmorgen heb ik dit dorp voorgoed verlaten en ik zal er niet meer terugkeren. Geloof het of niet, maar er liep een man zijn hondje uit te laten en zelfs dat hondje deed lelijk tegen me.
Het pad vandaag was ontzettend slecht, omdat het vannacht heel erg hard geregend heeft. Grote plassen, heel veel modder. Het werd dus soppen in het water, vastzuigen in de modder en uitglijden over gladde stenen. Ik meld dit even voor het geval jullie denken dat het leven van een pelgrim alleen maar uit zonneschijn bestaat.
Ik had wel een troost: onderweg kon ik wel twee keer koffiedrinken dit keer. Toen ik de koffie op had en verder ging, kwamen de Française en de Engelsman net aan. Ik dacht dat ze ver voor me uit liepen, maar ze bleken achter me te lopen. Verder heb ik ze niet meer gezien.

De hele dag heeft er regen en slecht weer gedreigd, maar ik ben droog overgekomen. Een boer onderweg zei dat het om één uur zou gaan regenen. Het werd twee uur, maar nu bulkt het weer uit de lucht. Zoals jullie weten, wilde ik een goed hotel. Ongeveer 1,5 km voor Puebla de Sanabria zag ik een hotel, dat er goed uitzag, maar ik wilde toch wat meer in het centrum. En nu leerde ik weer een wijze les, het gaat altijd anders dan volgens je mooie planning. Ik kwam namelijk een paar politieagenten tegen en vroeg hen naar een goed hotel. Eerst dachten ze dat ik een hotel voor pelgrims zocht, maar ik heb ze duidelijk gemaakt dat dat niet de bedoeling was. O, ik wilde een drie- of viersterrenhotel? Nou, ze wisten een prima hotel voor me. Als ik even een kwartiertje rechtdoor liep, kwam ik er vanzelf. Ja, ja.
Ik was even vergeten dat, als een Spanjaard vertelt hoeveel tijd iets kost, hij altijd rekent alsof je met de auto bent. Dus ik liep en liep en liep, heb het kasteel van de stad aan alle kanten gezien en kwam uiteindelijk aan in het hotel, dat………. 4 km buiten de stad ligt!!

Maar het is een mooi hotel en er zit een goed restaurant bij, dus ik heb mijn zin. Een mooie badkamer met ligbad, daar ben ik eerst eens drie kwartier in gaan liggen. Eerlijk gezegd hadden ze het bad niet zo handig ingericht, want als je aan de ene kant ging zitten zat je op de stop van de afvoer en als je aan de andere kant ging zitten, zat je met de kraan in je nek. Maar ik nam dat voor lief, want ik moest en zou natuurlijk in bad.
Het was heerlijk en vannacht slaap ik zonder gesnurk. Misschien met mijn eigen gesnurk, maar dat hoor ik toch niet.