20 mei: rustdag
21 mei: 30,8 km – 44.643 stappen / totaal 1034,79 km – 1.482.490 stappen

Ziezo, de rustdag is weer voorbij en eigenlijk vind ik zo’n rustdag niks. Auxerre is een prachtige stad en er is veel te zien, daar niet van, maar eigenlijk loop ik liever. Je schiet niet op op zo’n dag. Bovendien krijg ik mijn film niet meer uit de camera en hier weten ze niet wat het is, dus kan ik niet filmen en dat is heel erg jammer. Daar zal dus een oplossing voor moeten gezocht, desnoods moet Geer hem maar meenemen en thuis laten maken.
Toen ik vanmorgen wegging, was ik bij het ontbijt met de receptioniste van het hotel aan het praten over wat ik aan het doen was en zo. Er zat nog een echtpaar, die deden natuurlijk beleefd of ze niet meeluisterden, maar toen ik wegging, vroegen ze of ik in Santiago een kaarsje voor hen wilde branden, voor de ‘onbekenden van Auxerre’. Leuk toch?
Verder ging ik vandaag weg met regen, maar het werd onderweg steeds zonniger en het werd mooi weer, alleen de wind was koud. Een Frans echtpaar, dat op een zondagmiddagwandeling was, heeft voor de gezelligheid een aantal kilometers met me mee gelopen, dus dat was erg gezellig, En nu staat mijn tentje weer stevig en vast op de camping in Accolay. Op de hele camping is verder alleen nog een Belgisch echtpaar aanwezig, verder is alles leeg, dus ze struikelen niet over mijn scheerlijnen. Ik heb in het dorp nog geen restaurant gezien, maar het echtpaar heeft al gezegd dat zij nog wel een stuk kip voor me hebben als ik niets kan vinden en ik heb nog een aantal Marsen, dus ik zal niet van de honger omkomen.
Ik heb al een paar dagen een branderige pijn in mijn onderbuik, dacht eerst dat het schraal was, maar er is niets te zien, dus ik weet niet wat het is. Ik voel me verder kiplekker, maar ‘dokter’ Geer is van mening dat ik naar de dokter moet, omdat het wel een blaasontsteking zou kunnen zijn. Nou, ik zal wel kijken morgen of er een dokter in dit dorp is en anders doe ik dat wel in Vezelay, als het tenminste dan nog niet over is. Ja, dat krijg je ervan als je hebt beloofd alles eerlijk te zeggen, dan word je meteen naar de medische sector gestuurd. Maar ach, een pelgrim mag ook wel eens klagen. En ik heb het zo goed naar mijn zin, dat ik er niet aan denken moet door iets stoms af te moeten haken, dus misschien, ik herhaal misschien, volg ik haar wijze raad wel op.