Denk nou niet: op een rustdag hoeft hij niet te lopen. Dat begon gisteravond al: drie kwartier lopen naar het restaurant. Daar kreeg ik na heel lang wachten de kaart, vervolgens weer na heel lang wachten het voorgerecht en vervolgens niets meer. Steeds als ik vroeg waar het bleef, kwam het eraan, maar er kwam niets. Om negen uur bleek dat er een ‘klein probleempje’ in de keuken was. Nou, toen heb ik maar betaald en ben weer drie kwartier teruggelopen. Om jullie gerust te stellen: het was wel een groot voorgerecht, dus ik heb het gehaald tot vanochtend.
Vanmorgen heb ik ontbeten, vervolgens heb ik vijftig minuten gelopen naar de boulevard. Daar ben ik op een terrasje aan het strand neergestreken voor een kop koffie, een aperitiefje en vervolgens ook maar gegeten. Ik heb allemaal lekkere dingen gegeten, met andere woorden: Theo heeft het ervan genomen.
Na het eten moest ik weer een uur lopen naar de oude stad. Dat was op zich geen onaardige wandeling, langs het strand en de plezierhavens. Daar was volgens de VVV een internetcafé dat om twee uur open zou gaan. Dat ging het natuurlijk niet, het zou pas om half drie opengaan. Geen nood, een beetje rondgelopen. Om half drie stond er inmiddels een rij van vijftien man voor de deur, maar het café bleef dicht. Om drie uur komt er een enorm grote motor met een heel klein mannetje erop woest aanscheuren. Het mannetje springt van de motor en holt naar de deur. Wel een half uur te laat, maar ja, het is hier het zuiden. In ieder geval werden woest alle PC ’s aangezet, iedereen installeerde zich en…. toen was er geen internet, de server deed het niet. Dat gaf uiteraard weer een heel gedraaf, gespring en tevergeefs geroep: “Doet-ie het nu?” Uiteindelijk kreeg hij na twintig minuten alles weer aan de praat.
Zo zie je, ook op een rustdag beleef je van alles.
Daarna ben ik naar de Mairie gewandeld, want daar was een halte, waar een gratis busje me richting de camping zou brengen. Dat deed het ook, maar het was wel de ‘richting’, dus als je nu denkt dat ik voor de deur uit kon stappen zit je mis, ik moest nog een half uurtje lopen.
Ik heb een blik salade gekocht om vanavond op te eten, want nu regent het, dus ik ga de tent niet meer uit. Morgen weer aan de wandel. Nog twee dagen, dan is Gery er met Suzanne, als het goed is.
3 gedachten over “Een rustdag?”
Reacties zijn gesloten.
Theo, noem je dat een rustdag? Ik word al moe als ik lees wat jij vandaag gedaan hebt. Maar inderdaad, op zo’n rustdag beleef je van alles en daar kun jij weer een verhaal van maken wat door ons dan weer met heel veel plezier wordt gelezen.
Ja ja, even uitblazen kan nooit kwaad!
Voor de een zijn bergen iets wat (te) hoog is, voor de ander een uitdaging. Gewoon een kwestie van beleving en gevoel.
Maar Pyreneeënetappes inlassen is geen kleinigheid, kijk maar naar de Tour de France.
Ons pad gaat vaak niet over de gemakkelijkste wegen !
Groetjes Theo, je komt er wel.
Een heel fijne week met Gery. Veel plezier en geniet lekker samen.