Alhoewel het lang stil bleef vanuit Zaandam, bruist het hier toch van activiteiten. Afgelopen zaterdag zijn bijvoorbeeld de laatste inkopen gedaan voor DE TOCHT. Nog even een tweede afritsbroek gekocht en een kompas plus een Zwitsers mes met als belangrijkste attribuut een kurkentrekker. Ook een paar superlichtgewicht sandalen voor ’s avonds. Jullie begrijpen dat als ik met Gery naar een buitensportwinkel ga, ze de hele winkel wel zou willen leegkopen. Ik blijk zowat alles nodig te hebben.
En vandaag wordt ook vast een nieuw stel aangepaste schoenen aangemeten door de schoenmaker. “Dan zijn ze maar vast klaar als de huidige versleten zijn onderweg”, aldus de schoenmaker. De man komt diep onder de indruk van mijn plannen want, zoals hij zegt: “Ik heb bijna uitsluitend klanten die al blij zijn als ze vanuit het huis door de tuin naar het schuurtje kunnen lopen”.
Verder heb ik gisteren op het Kunstcentrum officieel vast afscheid genomen. Er waren een paar collega’s die echt vertrekken, maar ik had er uiteraard niet op gerekend dat ook ik in dat rijtje zou voorkomen, omdat ik weer terugkom na mijn poging Santiago te halen. Maar om mij moed in te spreken, kreeg ik van de collega’s een fles wijn voor thuis met Gery, een kunstwerkje om het Kunstcentrum niet te vergeten en een financiële ondersteuning met het verzoek een kaarsje te branden bij aankomst. Dat was heel gezellig en het maakt mij wel steeds ongeduldiger om op stap te gaan.
Vorige week aten wij bij vrienden en daar kreeg ik een klein poppetje uit Guatamala. Volgens de legende moet je je zorgen aan het poppetje vertellen als je naar bed gaat. Daarna leg je het onder je kussen en dan zijn de zorgen de volgende ochtend verdwenen. Ook kreeg ik een klein vogeltje van aardewerk met daarin gestoken een papiertje waarop een wens van de gevers. Ook nog een praktische zitlap voor onderweg. Geweldig toch!!! Ik word er verlegen van……!!!
Ik train, zoveel mogelijk met rugzak, hier in de buurt. Dat is misschien niet zo ondernemend, maar ja, ik moet de conditie toch een beetje op peil houden. Ook bespreken Gery en ik allerlei probleempjes, voorzover we die nu bedenken natuurlijk, want in de praktijk zal het allemaal wel weer anders gaan. In ieder geval moet ik deze week nog naar de kapper, en naar Pied à Terre voor een routegidsje van Eindhoven naar Maastricht via de Kempenroute. En ik ga deze week een eerste stempel halen in de Noorderkerk. Ik hoop dat er nog veel zullen volgen.