30,89 km – 44.778 stappen / totaal 848,39 km – 1.212.152 stappen

Gisteravond heb ik zitten eten met drie gepensioneerde mariniers, officieren uit het Engelse leger. Ik heb natuurlijk trots verteld dat ik ook marinier geweest ben en ik kreeg vervolgens de ene klap op mijn schouder na de andere en het geprijs was niet van de lucht. “You are a good boy, a real marine guy. O boy, what a man, he has sixteen kilos on his back and he goes straight to Santiago!” Dat was wel lachen. Nou waren het niet helemaal nuchtere Britten meer, want aangezien ze de whisky thuis hadden gelaten, waren ze maar aan de Calvados begonnen en dat hakt erin.
Het was vandaag een saaie dag, dat wil zeggen: hard doorlopen met de blik op oneindig. Er zijn hier stukken van zo’n 10 tot 12 km, waar je helemaal niemand tegenkomt en dan loop je dus constant in je eentje zonder ook maar een dorp of gehucht tegen te komen (is ook wat lastig om een dorp tegen te komen natuurlijk). Het was vandaag droog, maar vanmiddag was het gewoon erg koud. Vanmorgen ging het nog wel, maar het heeft vannacht gestortregend. Het water kwam met bakken uit de hemel. Nu kun je natuurlijk volstaan met te zeggen: “Gelukkig niet overdag, ’s nachts lig je toch in je bed”, maar zo eenvoudig is het leven niet. Want als het ’s nachts regent, staan de paden overdag onder water. Je moet dan door de plassen waden, er is geen mogelijkheid die te ontwijken. En als ik plassen zeg, bedoel ik ook PLASSEN. Die zijn namelijk dieper dan mijn schoenen hoog zijn en je snapt wat dan het gevolg is. Nee, het leven van een pelgrim gaat echt niet over rozen, het is hard werken geblazen.
Mijn brood heb ik opgegeten op de stoep van het gemeentehuis in een of ander dorp. Ik zit dan riant op mijn zitlap, dus Ton en Nora, elke keer als ik op mijn zitlap zit, denk ik aan jullie! Nu ben ik aangeland in Brienne-le-Chateau en omdat er geen camping is, heb ik een goedkoop hotelletje genomen. Daar ga ik straks ook eten en ik heb de kok zien lopen, maar ik weet het niet. Ik weet het niet, ik ben wat achterdochtig. Als ik maar geen andouillettes hoef te eten, want die kan ik echt niet door mijn keel krijgen. Dan zal deze pelgrim nog moeten liegen dat hij er allergisch voor is en als Jacobus dat nou maar wil vergeven…… Geer declameert al vaak met Hieronymus van Alphen: “Wie altoos wil de waarheid spreken, wordt wel beloond. Wie leugen zoekt voor zijn gebreken, wordt nooit verschoond” (Dit voor de oudere lezers onder ons). Nou, we hopen er het beste van!