Je weet dat het steeds dichterbij komt en voor je het weet is er het afscheid van thuis. Dat is altijd wel even moeilijk, voor mijn thuisblijfster en thuisblijver, maar ook voor mij. Op zo’n moment denk je toch: “Waar begin ik aan eigenlijk? Waarom blijf ik niet lekker thuis?”
Maar ja…..
De vliegreis verliep prima en dan stap je uit en het eerste dat je dan doet is …. jas uit!
Op het vliegveld heb ik een taxi genomen en die heeft een hele tijd rond gereden, maar kon het hotel niet vinden. Op een gegeven ogenblik gooide hij me maar uit de taxi. Gelukkig kwam er net een politie-auto voorbij. Die heb ik aangehouden en toen gingen de agenten midden op straat mij uitgebreid uitleggen waar ik heen moest, dus Valencia weet nu dat ik er ben. Dankzij hun hulp had ik het hotel toen wel zo gevonden.
Ik wil niemand jaloers maken, maar het was hier vanavond om 10 uur nog 24 graden en dus…. buiten eten!
Dat is toch wel heel erg lekker, hoor!
Morgen is het een dagje acclimatiseren, dat wil zeggen Valencia bekijken, wellicht een tochtje met de hop-on / hop-off bus en dan begint overmorgen het echte wandelleven. Ik heb er weer zin in!