13,28 km – 18.974 stappen / totaal 2645,46 km – 3.801.867 stappen
Burgos
Ik heb gisteravond duur gegeten en de bediening duurde even lang als de prijs hoog was. In het begin ging het nog wel, maar ik heb drie keer om mijn dessert moeten vragen en toen was het er nog niet. Dus toen ben ik maar gaan staan en ja, dan komen ze er snel aan natuurlijk. Maar goed, inmiddels was het tien uur, dus ik heb het dessert maar laten zitten. Maar het betalen veroorzaakte ook allerlei problemen, want ze wisten niet meer wat ik gegeten en gedronken had. Dus toen gingen ze weer op zoek naar een menukaart, die konden ze ook niet meer vinden. Het eind van het liedje was dat ik zelf maar heb opgenoemd wat ik gebruikt had. Het eten was verder wel lekker, maar niet heel bijzonder. En het zag er zo goed uit van buiten. Zo zie je maar weer, schijn bedriegt en het ziet er soms mooier uit dan het is.
Dat het mooier lijkt dan het is, kun je zeker niet van Burgos zeggen. Wat is dat een schitterende stad! Gewoon een pronkjuweel van Middeleeuwse en Gotische kunst. Super, in één woord! Ik heb alles op mijn gemak bekeken, ben in verscheidene kerken geweest. Mooie kerken, maar……. ik wilde kaarsjes branden en dat ging niet. Er zijn geen kaarsjes te vinden. Grappig is dat, juist in een land waar je verwacht die overal in elke kerk te vinden, zijn ze er niet. Ja, de camino zit vol verrassingen.
De wandeling door Burgos moest ik op mijn plastic schoenen doen, want ik had mijn schoenen naar de schoenmaker gebracht om ze te laten lijmen. Om twaalf uur waren ze klaar, dus dat viel nogal mee, maar de schoenmaker keek wel zorgelijk en vreesde dat ik Santiago niet op deze zolen zou halen. Nou ja, dat zien we dan wel weer, voorlopig doen ze het nog goed.
Vanmiddag ben ik op mijn gemak doorgekuierd naar Rabe de las Calzadas. Het was wel steeds even zoeken naar de juiste weg, want ze zijn overal snelwegen aan het aanleggen en huizen aan het bouwen, dus dan klopt de route niet meer. Maar iedereen hier wijst je dan de weg en als je verkeerd loopt, is er altijd wel een auto die langzaam gaat rijden en je helpt. En iedereen wenst je: “Bueno Camino!” Dat is toch wel erg leuk.
Ik liep vanmiddag alleen, ik zag zelfs niemand voor me en niemand achter me. Heerlijk was dat even. Vannacht heb ik in Burgos trouwens in een heel goed hotel geslapen, dus hier in Rabe de las Calzadas heb ik mij weer bescheiden teruggetrokken in een refugio. Het is tenslotte niet alle dagen feest.
Waar ik nog steeds niet echt aan gewend ben is het feit dat iedereen ’s middags slaapt. Ook in de refugio’s dus. Ik ben de enige die wakker is, want ik vind dat slapen midden op de dag maar niks. Het is natuurlijk warm, maar ik ben er inmiddels wel aan gewend.
En zo gaat de pelgrim voort……..de wandelstaf geheven!
Beste Theo.
We lazen dat de benen nu toch een beetje moe worden.
Maar ik denk dat je, als je zo ver hebt gelopen, in een bepaalde roes gaat lopen, zodat je hopelijk je doel zult bereiken.
Wij duimen in ieder geval voor je en hopen dat je nog veel van het lopen kunt genieten en dat je schoenen het zullen volhouden.
Van ons in ieder geval veel succes en zet hem op!!!!
Vriendelijke groeten.
Hallo pelgrim met de wandelstaf geheven, naar we hopen nog niet om hemelwaarts te streven, dat kan nog wel even wachten, Santiago is voorlopig ver genoeg, denken we. Overigens groeien jullie beiden wel in de filosofie, gezien de uitspraken. Het is pas een goede week geleden dat ik voor het laatst commentaar geleverd heb en als ik al die filosofische momenten optel, kom ik aan een aardig aantal. Mijn afwezigheid kan worden verklaard door de hitte en door de drukte. Jij loopt, maar ik moet me drie keer in de week voor een halve dag uitsloven aan allerlei apparaten en mechanische fietsen, waarna er nog ge-jeu-de-bouled moet worden. Dit allemaal omdat de geleerden dat nodig vinden.
En dat allemaal zonder filosofie.
Jij beleeft tenminste nog eens een wonder, zoals water en wijn uit de muur, waarbij je je kunt afvragen wat er verandert. Het lijkt bovendien wel altijd Pinksteren met al die talen. De Basken blijken nog het best een Spaans-Frans mengelmoes te verstaan. Als je in het Frans en Engels spreekt, blijkt een vrouw opeens Nederlands te spreken evenals een Spanjaard. Verder blijken volle hotels waardevolle lofprijzingen op te leveren. Verder laaf je je aan bronnen. Nee, Gery’s filosofische uitspraak: “Theo loopt en heeft geen tijd om te filosoferen” klopt niet. De filosofie van de loper lijkt eerder het thuisfront te dwingen tot filosofische beschouwingen.
Kortom, het leven van een pelgrim en zijn familie gaat dan wel niet over rozen, maar levert wel veel op.
Theo, het ga je goed op je verdere reis.
Hoi Pelgrim,
Om 10 uur aan je toetje beginnen is voor Spaanse begrippen natuurlijk veel te vroeg. Tegen die tijd beginnen de Spanjaarden pas aan hun voorgerecht. De bediening in het restaurant was dus waarschijnlijk nog aan het warm draaien…
Hou jij de spieren ook warm en de heupen soepel?
Dan is Santiago niet ver meer.