Je hebt hier met recht alle seizoenen op een dag: we vertrokken vanmorgen met een grijze lucht. Eerst was het droog, vervolgens hadden we twee uur regen, daarna werd het stralend weer, om drie uur kwamen er weer wolken en werd het donkerder en nu regent het weer en is het koud. Ja, zo gaat dat, waar is nou die Spaanse zon?
Gisteravond hebben we in het hotel gegeten. Dat kon pas vanaf negen uur, dus toen het negen uur was, wie zaten er toen het eerst aan tafel? Juist ja, wij natuurlijk, verder was er geen hond. ”Nou ja“, dachten we toen, ”dan maar stil, als we maar kunnen eten“. Om tien uur kwamen de volgende gasten pas binnen en toen wij om kwart over elf vertrokken, kwamen er nog steeds mensen binnen om te gaan eten! Dat is wel wat anders dan om zes uur aan de boerenkool.
We waren vanmorgen trouwens binnen dertig seconden de weg al kwijt, dat is wel een record. Vanuit het hotel zijn we namelijk rechtsaf geslagen, omdat we in het centrum pas af moesten slaan. Het bleek dat het hotel het centrum al was, zodat we gewoon recht over hadden kunnen steken. Maar alla, verder ging alles voorspoedig en omdat Marianne veel harder loopt dan ik, had die in Llanes al kennisgemaakt met een jongen, die Spaans, Engels en Nederlands sprak, toen ik aankwam. We hebben een tijd met die jongen staan praten en waren zodoende te laat voor het Bureau de Tourisme, dat was al gesloten, maar gelukkig hebben we weer een refugio gevonden, zodat we vannacht weer onder de pannen zijn. Vanavond eten we daar met twee Duitsers.
Verder valt er over vandaag geen nieuws te vermelden, behalve dat de picos de Europa weer wat dichterbij komt.
2 gedachten over “Alle seizoenen op een dag”
Reacties zijn gesloten.
OK, ik zal op maandagmorgen wel de eerste zijn met een reactie.
Heb ook een paar dagen niets van mij laten zien. Dat komt omdat wij een weekend zijn wezen zeilen in Lemmer, dat ook best zwaar was. Wij doen dus met je mee. Wel zwaar, maar ook genieten.
Ik heb het gemist om je verhalen te lezen en het was dus het eerste wat ik vanmorgen heb gedaan toen ik op mijn werk kwam.
Vertel maar lekker verder, broer, want volgende week moet ik het voor drie weken missen omdat we dan op vakantie gaan. Ik zal eens kijken of er een internetcafé is en of ik daar wat van begrijp om je site op te zoeken. Dat zou ik wel erg fijn vinden. Dan hoeven we niet te sms-en.
Hallo Theo,
Je kent me niet, maar ik maak gebruik van je weblog. Ik ben een vriendin van Marianne en heb haar gevolgd via sms-jes. Maar je weet ondertussen dat ze superzuinig is, dus dat valt weg. Via jouw weblog kan ik ook haar reis dus volgen. Ik vind het geweldig dat jullie al zo ver op de route zijn. Marianne, het is een fantastische prestatie. Ik hoop dat het vervolg goed zal verlopen.
Groeten