17,23 km – 24.983 stappen / totaal 1258,58 km – 1.808.114 stappen

Eerst even dit: ik word gewoon verlegen van alle belangstelling, maar het doet me wel heel erg goed. Geweldig zoals jullie allemaal meeleven. Dat zelfs de Augustinessen in Heemstede een kaars voor me branden, wie had dat ooit gedacht? En van Gery hoor ik dat het probleem met het verzenden van de camera ook is opgelost: Cees en Didi vertrekken morgen en komen hem brengen! Het is geweldig allemaal en heel erg leuk. De pelgrim mag wel uitkijken dat hij niet hoogmoedig wordt, aangezien hoogmoed voor de val komt en ik wil nog graag blijven lopen. Ik vind het nog steeds geweldig en geniet van elke dag, zelfs al regent het. Natuurlijk zijn niet alle dagen even sensationeel, maar als geheel is het voor mij een absolute topper. Ik heb nog geen moment gehad dat ik naar huis wilde, maar wat niet is, kan nog komen natuurlijk.
Het is vandaag iets minder koud geweest en er was zon. Bovendien heb ik vandaag niet ver gelopen. Dat kwam omdat ik, nadat ik in Le Donjon gegeten had, drie huizen verder een hotelletje zag en men had mij afgeraden naar de gîte d’ étape te gaan omdat die bewoond wordt op dit moment door daklozen. Dus ik dacht: “Wat let me?” en ben naar binnen gestapt. Het hotelletje is wel het minimum van het minimum, er is zelfs geen douche, maar het kost ook bijna niets. Zodoende was ik om half één al uitgewandeld en had vanmiddag tijd om het dorp te bekijken, wat snel gebeurd was, en naar onderdak te zoeken voor de volgende nacht, want morgen moet ik zo’n 30 km lopen. Bij het Bureau de Tourisme trof ik een aardig meisje dat echt overal voor me heeft gevraagd en gezocht, maar er is zelfs geen camping in de buurt. Uiteindelijk heeft ze een chambre d’ hôte voor me gevonden in een manoir. Die schijnt erg mooi te zijn, maar kost me dan ook wel € 50. Zo zie je, ik rol van het ene uiterste in het andere. Maar, zeg ik filosofisch: “Als Jacobus je die weg wijst, heb je maar te gaan, of het nu rijkdom of armoede inhoudt.” Overigens, volgens de mensen hier is het sinds 1965 niet zo koud geweest omstreeks deze tijd, dus het is heus niet enkel zonneschijn, hoor! Volgens Geer was het vorig jaar op IJsland warmer en dat had ze nou niet moeten zeggen!
Ik loop nu ineens weer in een ander landschap. Gisteren waren er de witte Charolais-koeien, die steeds nieuwsgierig aan kwamen rennen, vandaag zijn het de bruine koeien, zoals ze in de Auvergne hebben. Leuk is dat toch. Het is hier wel weer heuvel op, heuvel af, er is geen stukje echt vlak. Omdat mijn enkel natuurlijk onbeweeglijk in mijn schoen zit, is dat wat lastiger, maar ik pas mijn tempo aan en dan gaat het goed. Het is al fantastisch dat ik zo’n eind gekomen ben zonder noemenswaardige problemen. Ik heb vanmiddag eens even op de kaart zitten kijken en zag dat ik inmiddels toch een fors stuk gelopen heb. Dus: Kom, laat ons voortgaan, pelgrim!