Vanmorgen ben ik om half zeven opgestaan, heel op mijn gemak. Nadat ik mijn voeten beplakt en bepleisterd had, ben ik heel kalmpjes gaan ontbijten. Daarna ben ik gaan betalen en ik zag de juffrouw van de receptie naar me kijken, toen ik me stond uit te dossen. Geen wonder, ze ziet in dit hotel alleen heren in strak pak, dus dan ben ik wel een aparte vertoning. Ik zei dus: “Ja, ik zie er niet uit, hè? Geneer je niet, hoor, mijn vrouw zegt dat ze me zo echt niet wil zien”. Een hevige kleur natuurlijk en allerlei excuses dat ze dat echt niet gedacht had en zo. Dat was wel even leuk.
Je merkt wel dat het land hier steeds dichter bevolkt wordt en dat we dus een grote stad naderen. Er is weinig natuur meer, de route gaat grotendeels over gewone wegen en door woonwijken. Ik denk dat dit wel zo zal blijven tot Porto.
Enfin, ik ben gekuierd tot Mala-poste zoals ik van plan was. Ik dacht dat dat een dorp was, maar dat is het helemaal niet, er staan een paar huizen, er is een hotel met een groot restaurant erbij en dat is het. Veel keus in slaapgelegenheid had ik dus niet, dat maakte het makkelijk. En ja, het kon dus niet anders, er is niets aan te doen, maar ik zit weer in de luxe, maar ik kan erbij zeggen dat die luxe me maar € 30 kost.
In dit hotel kun je beschikken over een Turks bad, een sauna en een zwembad. En ik heb vanmiddag over alles beschikt. Ik heb heerlijk gezwommen en tijdens het zwemmen ging de nagel van mijn grote teen eraf, dus hierna zal dat wel beter gaan. Voor de kenners: op de rest van mijn blessures zit compeed, dus dat blijft gewoon zitten en kan nat worden. Het nadeel van compeed is dat het aan de binnenkant van je sok gaat plakken en dan krijg je daar weer blaren door, maar van de verpleegkundige uit Deurne heb ik een soort verbandjes gekregen, die plak ik over de compeed met leukoplast vast en dan gaat het beter. Zo zie je, ik verzin gewoon iedere keer iets anders, alles om maar te kunnen blijven lopen.
Ik weet nog niet goed wat ik morgen ga doen. Het is nog 27 km naar Porto en ik heb drie mogelijkheden. Er is na 13 km een plaats waar ik kan overnachten, maar 13 km is niet veel. Dus ik kan stoppen na 13 km, of ik kan in die overnachtingsplaats een taxi nemen en naar Porto rijden, of ik kan doorlopen en een taxi nemen als ik niet meer verder kan. Zie je, het leven van een pelgrim is echt niet zo makkelijk, hoor, ook al zit je dan in een goed hotel. Ik bedoel maar, je moet af en toe nadenken en dat valt met de warmte echt niet mee.
Over de warmte gesproken: ook wat dat betreft moet ik er twee meningen op na houden. Als ik op mijn luie gat naast het zwembad lig, is het een zeer aangename temperatuur hier. Als ik tegen een berg op moet klauteren met 15 kg op mijn rug is het heet.
Ja, het is vermoeiend, dat gedenk, ik ga maar snel naar de bar nu om iets te drinken.