Een echt kasteel

27,72 km – 40.181 stappen / totaal 1286,3 km – 1.848.295 stappen

Om te beginnen een paar foto’s, dan kunnen jullie mee genieten:

Inde-regen-web
Hoe sterk is de eenzame wandelaar…

Heuvel-op-web
zwoegend de heuvels op…

in-korte-broek-web
maar zo kan het ook

Je ziet hoe ik ploeter en zwoeg, over boomstammen heen, enkel maar een yoghurtje onderweg. Dus zul je zeggen als je mij languit ziet zitten om te sms-en: “Hij heeft het verdiend.”

Theo-in-rust-web

Alle gekheid op een stokje, het was vandaag een prachtige dag, ik heb de hele dag in mijn korte broek gelopen en mijn sandwich opgegeten lekker met mijn blote bast in het zonnetje. Dat doet een mens goed!
Onderweg was er in een plaats paardenmarkt, dus groot feest in het dorp. Reuze gezellig en daar wandel ik dan met mijn rugzak tussen de mensen. Die kijken allemaal wel naar me natuurlijk, want zo ga je meestal niet ter paardenmarkt.
En waar ik nou toch weer terechtgekomen ben! Geloof het of niet, maar ik zit hier in een heus kasteel in La Pacaudière, met torentjes en al. Er is dus ook een kasteelheer en kasteelvrouwe, van die adellijke types echt. Geaffecteerd stemmetje, maar heel aardig allebei. Toen de kasteelvrouwe mijn schelp zag, zei ze: “Ik roep mijn man, want die wil dit ook zo graag”. Dus de kasteelheer kwam aangesneld (lopen past niet bij dit soort types) en zo zaten wij gedrieën in het prieel een glaasje bier te drinken en te causeren (want hier pakt men geen pilsje natuurlijk en je zit ook niet zomaar te ouwehoeren). Hoe meer ik vertelde over sportzalen en gîtes waar ik in geslapen heb, hoe enthousiaster hij werd. Zijn echtgenote (want vrouw kan ook niet natuurlijk) was iets minder enthousiast, maar hij troostte haar als volgt: “Ik ben maar vier maanden onderweg en deze meneer wel vijf″. Ja, zo kan je het ook zien. Om het verhaal nog even compleet te maken: ik slaap vannacht in de roze kamer en de kasteelheer brengt mij straks naar het restaurant. Zit ik op stand of niet? Geer informeerde al of ik per koets ging, maar nee, zo gek is het nu ook weer niet, want het is wel verarmde adel, ze hebben geen personeel. Zo zie je maar, je maakt elke dag wel iets mee en al met al was dit een prima dag met dat mooie weer.

2 gedachten over “Een echt kasteel”

  1. Hallo pelgrim en thuisfront
    Wat leuk om de foto’s te bekijken en mee te beleven hoe het met jullie gaat. Maar een pelgrim in een kasteel? Is dat nou afzien of hebben we het mis en hoort dat er ook bij? Maar ja, als je de kasteelheer kunt bekeren tot een pelgrimstocht naar Sint Jacobus, dan is dat misschien ook wel de bedoeling van Jacobus. Als het op de pelgrimstocht net zo koud is als hier benijden we je daarom niet, hoor.
    Als je thuis bent kun je boeken schrijven en lezingen houden met al die foto’s en verhalen. We zullen je uitnodigen. Voor paardenmarkten hoef je trouwens niet op pelgrimstocht, die hebben we hier ook wel. Maar een pelgrimspaardenmarkt is vast wel bijzonder. Wat voor spirituele betekenis schuilt daar nu achter?
    Groeten en tot ziens, pelgrim en thuisfront.

  2. Hoi Theo,
    Nou dat klinkt niet gek, een kasteeltje! Wel leuk dat je op zoveel verschillende plekken terecht komt. Het weer zit inderdaad niet echt mee, in Nederland loopt volgens mij ook iedereen nog in zijn winterjas.
    De foto’s zien er erg avontuurlijk uit. Nog geen enge dieren tegen gekomen?
    groetjes

Reacties zijn gesloten.