30 april: rustdag
1 mei: 25,87 km – 37.494 stappen / totaal 540,16 km – 766.160 stappen
Nou, verroest ben ik wel na mijn rustdag en vandaag, want er is heel veel regen gevallen. Gisteren was het mijn vrije dag en dus heb ik voor mijn plezier en om het niet af te leren met Arij en Ellen door Namen gewandeld. Fluitje van een cent zonder rugzak. We hebben een paar musea bezocht, een grote kaars voor Marnix aangestoken en ’s middags hebben we naar de regen gekeken en Ellen heeft pannenkoeken gebakken en ’s avonds hebben we bij een Italiaan gegeten, heel gezellig. Ook de nachten waren regenachtig en koud, maar ik had van Ellen dekens gekregen, dus lag lekker warm ingepakt in mijn tentje.
Vanmorgen ben ik beladen met broodjes en fruit en met een grondzeil, dat zorgvuldig door Arij was schoongeveegd, door hen weer op de route afgezet. Ze hebben een prachtige caravan, van alle gemakken voorzien, alleen is het tafeltje een beetje klein, kleiner dan in de vorige. Tenminste, dat heb ik van Arij begrepen.
Het was ijskoud en vanaf half twaalf heeft het geregend. Ik had zodoende nogal wat te drogen en besloot daarom aan te kloppen bij de Leffe-abdij (ja, die van het bier!) Maar daar ving ik bot, de monniken lieten niemand meer slapen, want er kwamen veel te veel pelgrims. Nou ja, het zou natuurlijk wel erg zijn als ze geen tijd meer hebben om goed bier te maken met al die pelgrims. Dus toen maar naar de VVV in Dinant. In Dinant heb ik een praatje gemaakt met een mevrouw die met haar hond liep te wandelen en die vertelde dat zij de tocht samen met haar man gelopen had en dat haar man voor zijn dood had gezegd dat ze het ook nog eens moest doen als hij er niet meer was. Maar dat kon ze niet, dat zou teveel verdriet doen. Of ik nu maar een kaarsje voor haar wilde branden, of als dat niet kon, was alleen even aan haar denken ook goed. Zo kom je allerlei soorten mensen tegen, ieder met een eigen verhaal.
Ik heb nu een chambre d’ hôte, ongeveer 1 km van Dinant met uitzicht op de Maas, dus het is weer prima voor elkaar hier. Ik weet niet of het door mijn kaars branden komt, maar ik hoor van Gery dat Marnix weer thuis is, omdat ze hem niet gaan opereren en er verder weinig aan te doen is dan wachten tot het beter gaat. Nou, dat kun je thuis ook doen. Artsen schijnen heel veel te kunnen tegenwoordig, totdat jij binnenstapt, dan gaat die vlieger ineens niet meer op. Ja, Jacobus zal er aan te pas moeten komen, dus nog maar een paar kaarsjes branden!
Hallo pelgrim en je familie neem ik er ook maar bij.
Het lijkt nu wel leuk dat Marnix weer thuis is, maar hoe lang gaat het duren voor het vanzelf over gaat? Helaas zijn wij niet op pelgrimstocht en is een kaarsje branden wat moeilijker, maar aan hem denken helpt misschien ook nog wel een beetje en anders toch maar St. Jacobus aanroepen, tenslotte nog een naamgenoot van mij, misschien helpt dat ook nog. Als je alle verhalen die je onderweg tegenkomt nou goed kan onthouden, dan kun je als je thuis komt een boek schrijven en het ook nog aan anderen meedelen. En monniken zijn ook niet meer wat ze geweest zijn, vroeger stonden ze bekend om gastvrijheid, maar nu geven ze de voorkeur aan bier, wat zou Sint Jacobus daar nou van zeggen, zou je denken.
Theo, Gery en Marnix gegroet en sterkte met alles
Ha Theo
Ik volg trouw je voortgang via de computer.
Er zullen wel momenten zijn dat het niet erg makkelijk is, vooral omdat er thuis ook van alles gebeurt.
Doe je wel rustig aan, vooral genieten, dat is het belangrijkste. Ook veel groeten voor het thuisfront en voor Marnix veel geduld toegewenst, want rugklachten hebben de neiging lang te duren.
Groeten en veel volharding gewenst voor jullie allemaal.
Theo,
Vandaag hebben we weer eens een computer gevonden om je belevenissen te kunnen lezen.
Maak je geen zorgen dat je geen spirituele gedachten hebt, die hebben wij ook zelden. We lopen gewoon elke dag te genieten.
We zijn heel blij dat het zo goed met je gaat en dat je al zowat in Frankrijk zit. Wij mogen de post naar Vezelay nu wel vlug versturen.
We wensen Marnix van harte beterschap, ook wij zullen morgen in Oviedo een kaarsje voor hem opsteken. We kunnen op de site niet vinden hoe het met de gezondheid van Gery is, daar zijn we ook heel benieuwd naar.
We hebben vandaag pas ontdekt dat je ook per dag een bericht kunt achterlaten. Tot nu toe deden we dat op ‘Pelgrimtheo’ en we vonden het al zo gek dat daar nooit iemand anders op reageerde. Ga zo door,Theo, we leven met je mee en Gery en Marnix veel sterkte.
Theo, ga je die mop nog vertellen over die twee Belgen die in Nederland in hun auto worden aangehouden omdat de politie twee aanranders zoekt? Weet je hem nog? (raampje gaat weer dicht, een minuutje later: raampje weer open: Awel, we doen het!) Misschien is het verstandig om hem eerst aan een Nederlander te vertellen (nog beter: vertel hem maar helemaal niet….en vooral niet in de nabijheid van een abdij…) Haha! Wat moesten we lachen, hè!
Veel succes verder, we houden contact.
Groeten van iedereen van Kunstcentrum Zaanstad!
Zeg Theo,
Hoe is het met je voeten? Heb je ”Suus-ter Nightingale” al nodig? Haar verbandkoffer staat al gereed. Je hoeft (bijna) maar te kikken en ….
Effe zonder dollen: ik hoop dat ze je nog ver zullen dragen, die voeten van je.
Hallo Theo,
Hoe was het vandaag? Ik hoop dat het weer in België beter is dan hier in Heemskerk, want het heeft de hele dag geregend. Daarbij was het ook nog eens ongezellig koud. Is je vrije dag je goed bekomen, of ben je nu helemaal uit je ritme?
Wij hebben zaterdag op de vrijmarkt de vouwwagen verkocht.
Dus dat is einde verhaal. We gaan nu aftellen voor de vakantie.
Veel plezier en tot de volgende keer.