21,17 km – 30.687 stappen / totaal 514,29 km – 728.666 stappen

Vanmorgen heb ik natuurlijk als rechtgeaard Nederlander vanwege Koninginnedag staande naast mijn rugzak het Wilhelmus gezongen met de klompjes van Ursula in mijn opgeheven rechterhand. Het kostte wat moeite om rechtop te blijven staan, maar dat zou wel eens te maken kunnen hebben met de hoeveelheid wijn die mijn gastheer gisteravond heeft geschonken. Het was nog een hele klim naar de zolder, maar ik heb een ontzettend leuke avond gehad. We hebben gediscussiëerd dat de stukken eraf vlogen, alleen moet je me nu niet meer vragen waarover.
Maar na wat stevige hagelbuien was ik weer goed bij de positieven en heb er een rustige wandeling van gemaakt door de bossen. In Namen zou ik voor de kathedraal op Arij en Ellen wachten. Aangezien ik eerst bij toeval langs de Eglise St. Loup kwam, ben ik daar ook maar even gaan kijken en toen bleek weer eens dat mijn schelp helemaal geweldig is. Er stond een groepje mensen met elkaar te praten en ineens komt een mevrouw uit dat groepje naar me toe met de vraag: “Gaat u onderweg of bent u al onderweg?” Dus ik vertelde wat ik aan het doen was en vervolgens vroeg ze: “Meneer, mag ik met u op de foto?” Wie van jullie is wel eens door een wildvreemde aangeklampt met de vraag of je met hem of haar op de foto wilt? En dan nog wel in België? En denk nou maar niet dat je dat ook wel kunt bereiken door met een schelp achterop je jas te gaan lopen. Je moet er wat voor doen!! Jacobus herkent de ware Jacob’s!
Overigens hebben Arij en Ellen vandaag bijna net zoveel gelopen als ik. Zij kwamen Namen binnen en zagen toen een parkeergarage, die ‘De Kathedraal’ heette. Slimme Nederlanders als zij zijn, zetten zij daar natuurlijk hun auto neer, waarbij zij totaal over het hoofd zagen, dat zij in België waren. Want in België kan de parkeergarage dan wel ‘De Kathedraal’ heten, maar als je eruit komt, is de kathedraal echt precies aan de andere kant van de stad! Logisch toch? Geen nood, ze kwamen er en pikten mij op om naar de camping 20 km verderop te gaan. Geen kunst als je een auto hebt. Dus nu heb ik weer eens riant in een auto gezeten en zag de bomen aan mij voorbijflitsen. Dat was zeer comfortabel, mag ik wel zeggen. Argwanenden onder jullie zullen nu denken: “Ja, zo kan ik ook pelgrim zijn”. Laat ik jullie dan mogen verzekeren dat die 20 km de verkeerde kant opgaan en ik er dus geen voordeel van heb. Ik begreep van Gery dat er nog geen verder nieuws over Marnix is, dus we wachten maar af. Ik wilde al op mijn schreden terugkeren, maar ik mag niet van het thuisfront. “Ieder zijn taak”, zegt Geer en de mijne is lopen dus. Maar morgen is het zondag en ik ga er dan een rustdag van maken, dus dan wordt er niet gelopen. Gery heeft de hele website, inclusief alle commentaren voor me uitgeprint, dus die ga ik eens uitgebreid lezen, wel zo makkelijk, op papier en op mijn luie kont!

op de camping