Na het ontbijt in het hotel zijn we om acht uur vertrokken bij schitterend mooi weer. Dat is bijzonder, want in Galicië regent het heel erg vaak. De weergoden zijn dus met ons. Pauline en ik lopen ook vandaag weer samen en Pauline leert mij Zuid-Afrikaanse woorden als: een petroljochie voor een pompbediende, een vuurstokkie voor een lucifer en een webbladzijde in plaats van een website. Dus jullie zien: het is niet alleen lopen, maar ook nog intellectueel bezig zijn. Omdat het zulk mooi weer is, lopen we door schitterend Gallicisch landschap: heel groen, veel afwisseling tussen bossen, weilanden, landbouwgrond en hei.
Naast de afwisseling in landschap is er ook heel veel afwisseling in pelgrims, want het is weer heel erg druk. We lopen vandaag naar Olveiroa, waar de herberg in een boerderij gevestigd is. Bij aankomst blijken er nog maar twee bedden te zijn in een ruimte die in de paardenstal is gemaakt en daar ruikt het dan ook naar. Maar we zijn al blij dat we een bed hebben, want na ons worden er kartonnen dozen uitgevouwen en op de betonnen vloer van de paardenboxen gelegd en daar komen dan de opblaasmatrasjes te liggen.
We eten in de bar, die in de boerderij is gekomen. Die is nieuw, althans drie jaar geleden was hij er nog niet, toen zaten we met zijn allen om de tafel bij een grote pan soep.
Vroeg naar bed, want morgen wacht ons een lange laatste dag.