Het was een heerlijke dag vandaag. Vanmorgen vertrok ik in de mist en de nattigheid. Ik had nog geen twintig meter zicht. Ik klom wel hoog, maar ja, ik zag niks. Na een poosje kwam de zon, toen was het nog wel nevelig, maar kon ik wat verder kijken en om elf uur werd het prachtig weer en genoot ik echt van een prachtige tocht met schitterende uitzichten. Je moet je voorstellen dat je dan door het bos loopt, door beekjes moet waden, langs watervalletjes loopt en dan af en toe een prachtig uitzicht hebt op het dal. Dat is toch geweldig? Als die beekjes niet diep zijn, kun je er zo doorheen lopen, maar als ze dieper zijn, liggen overal ’stapstenen’, zodat je van de ene steen op de andere steen kunt stappen. Als ik dat doe, denk ik aan alle mensen die dat voor mij hebben gedaan, want die stenen liggen er al ik weet niet hoe lang. Onderweg zijn er ook stukjes die min of meer ‘geplaveid’ zijn, althans er zijn stenen neergelegd en soms zie je ook echt uithollingen in de stenen, waar karren overheen gegaan zijn. Eeuwenlang ligt dat daar al en zijn er mensen overheen gelopen. Ik kom over bruggetjes. waar bordjes bij staan dat ze uit de dertiende eeuw zijn. Daar mag ik dan, nadat er eeuwenlang mensen overheen gelopen zijn, ook overheen lopen. Terwijl ik dat doe, zie ik dan honderd meter boven me op pijlers tegen de berg aan een moderne autosnelweg. Wat een contrasten.
Het is jammer dat ik mezelf niet kan filmen, want het moet een koddig gezicht zijn: een klein mannetje met een veel te grote rugzak dat tegen een berg opklautert. Als ik nog eens iemand tegenkom, zal ik vragen of ze me willen filmen.
Vandaag kwam ik een meisje uit Madrid tegen, die het helemaal niet meer zag zitten en nou had ze ook nog gelezen dat het de komende dagen nog erger zou worden, dus nou zag ze het helemaal niet meer. Ik heb me dus maar een beetje over haar ontfermd en heb haar meegenomen tot de eerstvolgende bar. Daar had ze razendsnel een lift te pakken naar Tineo. Wellicht put ze daar de energie uit om morgen toch maar verder te gaan. Ik moest toen nog 6 km lopen, toen was ik ook in Tineo. Ik ben vandaag tot 700 meter geklommen en vervolgens weer een stukje naar beneden en nu zit ik op 400 meter ongeveer.
Morgen wil ik stoppen in Campello, dat is 4 km voor Borres, daar is een casa Herminia met acht bedden, dus ik kijk of ik daar kan overnachten. Mocht dat niet lukken, dan doe ik in Campello de boodschappen en wandel ik nog 3 km verder naar Borres. Ik ben van plan om vanaf daar de hoogste route te nemen. Dat is de meest traditionele en daar zijn langs de route nog de ruïnes van vroegere herbergen. Dat lijkt me mooi om te doen, je gaat dan echt over de kam van de bergen. Wel zwaar en geen ‘uitspanningen’ onderweg, maar goed. Tot nu toe gaat alles prima, dus het moet kunnen. Adios!
