Het was de hele dag miezerig weer en zwaar bewolkt, maar de temperatuur was goed: niet te warm, niet te koud. Dat betekent niet dat ik vandaag niet heel erg gezweten heb, want dat heb ik wel. Er moest namelijk heel veel geklommen worden, in totaal heb ik zo’n 1000 meter geklommen. Niet in één keer natuurlijk, maar het was voortdurend afdalen naar de rivier en dan weer omhoog. Het was vandaag heel erg stil, ik heb geen hond gezien, laat staan een mens. Maar ja, het is natuurlijk 14 juli, dus een feestdag hier in Frankrijk. Voor mij uit schijnt een groep van minstens tien personen te lopen, maar voor mij was het dus een mijmerdag. Als je nu vraagt: “Waarover mijmer je dan zoal?”, dan moet ik zeggen dat ik dat eigenlijk niet weet. Gewoon, over van alles en nog wat. Dat is nou het verschil met denken: je denkt ergens over na en je mijmert zo maar een eind weg.
Dus… na 22 km mijmeren arriveerde ik op de camping in Aixe-sur-Vienne, mijn doel voor deze dag. Ik werd er erg hartelijk ontvangen, kreeg eerst een drankje aangeboden en vervolgens een mooie plek aangewezen. Omdat het niet druk is, heb ik een plek gekregen met een elektrische aansluiting, zodat ik al mijn attributen op kan laden. Morgenochtend krijg ik hier ook een ontbijt en er is een wasmachine! Dat is het voordeel van een camping, nu gooi ik straks mijn wasje luxueus in de machine. Er is eigenlijk maar één nadeel: ik krijg geen haring in de grond hier en heb natuurlijk geen hamer bij me. Maar vlakbij mijn plek staan nu twee Hollandse caravans, ik bedoel natuurlijk caravans met Hollanders erin. Als die een hamer kunnen uitlenen, is alles goed. Straks maar eens even vragen, nu zit ik lekker buiten met een pilsje.
Ik heb twee kaartjes van restaurants in het dorp gekregen en nu maar hopen dat ze open zijn vanwege 14 juli. Anders wordt het vanavond noodrantsoen voor Theolief.