Gisteravond heb ik dus gegeten in een heel goed restaurant hier vlakbij. Een ander land heeft dan toch weer verrassingen, blijkt nu. Ik had besteld wat ik wilde eten en plotseling uit het niets brengt men vijf schaaltjes met van alles en nog wat: kaas, tomaten, smeerleverworst, vruchten, etc. Ook de rauwe ham die ik besteld had. Wat te doen? Ik heb de rauwe ham opgegeten en direct daarna haalt men de andere schaaltjes weer weg. Zonder vragen of commentaar. Volgens mij mag je daar wel van nemen en dan betaal je natuurlijk ook. Maar raak je het niet aan, dan is er ook geen man/vrouw overboord.

Er was trouwens nog een heel leuk voorval. Voor mij zit een jong echtpaar met een heel oude mevrouw te eten. ‘Oma’, zal ik maar zeggen, zit langs het gangpad waar ook de obers steeds langlopen. En na verloop van tijd probeert ‘oma’ steeds een tik op de billen van de langslopende obers te geven. In het begin is er niks aan de hand, maar na verloop van tijd zie je obers steeds krampachtiger met ingehouden achterwerk langs die tafel lopen. Waarschijnlijk was oma niet helemaal meer bij de tijd, maar het gaf wel een leuk effect waar ik veel plezier aan heb beleefd.

Vandaag ben ik eerst naar de correos (postkantoor) geweest. Om tien uur ging het kantoor open. Dan is er één ambtenaar aanwezig in trui en werkkleding. Hij heeft het heel druk met het installeren van foldertjes, lege bakjes, etc. Hij loopt driftig heen en weer, terwijl de klanten geduldig staan te wachten met hun nummertje in de hand. De man is na tien minuten ongeveer klaar en verdwijnt uit het oog. Even later komt hij dan weer binnen keurig in het pak met stropdas en al. Dan gaat hij pas zitten op zijn stoel en begint zijn dagtaak: het helpen van klanten. De ernst waarmee dit alles gebeurt, fascineert mij echt. En niemand klaagt. Geweldig! Daarom hou ik van Latijnse landen.

Daarna ben ik met de metro naar het centrum gegaan en heb daar midden op straat gegeten. Heel toeristisch en heel aangenaam. Daarna ben ik naar de kathedraal gelopen en daar vond ik het eerste teken van Santiago op de hoek van de kerk. Binnen heb ik mijn eerste stempel vast gehaald, dan hoeft dat morgen niet meer.
Ik heb nog geprobeerd om de kerk van de martelaren te vinden voor een echte credencial uit Portugal, maar dat is mij niet gelukt.
Toen heb ik een kaartje gekocht voor een hip-hop bus om Lissabon in twee uur te bezichtigen. Ik moet zeggen dat dat wat heet was in de zon boven op die bus. Het is wel een mooie stad trouwens. Ik heb onder andere ook het aquaduct van 6 km lang gezien van de Romeinen. Dat is het enige gebouw dat is blijven staan tijdens de aardbeving met sunami in 1754. Kun je nagaan wat een deskundigheid daar in zit.

Morgen ben ik van plan om bijtijds weg te gaan en dan gaat de echte tocht dus beginnen.