Nou, het eten gisteravond was erg lekker. Dank voor jullie medeleven. Ik heb in een chauffeurscafé heerlijke asperges gegeten met een toetje en zoveel wijn en water als ik maar wilde voor in totaal € 9. Ja, zo wordt Spanje ook niet rijk natuurlijk, ik snap niet hoe ze het kunnen doen.

Vanmorgen heb ik de sleutel weer netjes bij de politie ingeleverd. Volgens mijn gidsje moest ik een bepaalde straat in, maar die kon ik nergens vinden. Geen nood, dan maar even vragen. Maar wie ik het ook vroeg, iedereen zei dat ik terug moest. En ik maar uitleggen dat dat niet de bedoeling was natuurlijk. Ik wil wel heen, maar niet terug. Toen ben ik eerst maar gaan ontbijten en koffiedrinken. Of het nou door de koffie kwam, die me goed wakker maakte, weet ik niet, maar ik kreeg ineens de lumineuze inval dat het gidsje natuurlijk de weg wees vanaf de plek waar het politiebureau toen stond. En ja, een paar regeltjes verder lezen en ik kwam weer goed terecht. Geen wonder dat iedereen mij terugwees. Ik moest toch in die en die straat zijn?

Ik heb vandaag weer braaf mijn kilometers gelopen in de warmte. Jawel, het is hier elke dag bijna 30 graden en dit keer was er onderweg niets, echt helemaal niets. Geen dorp, geen café en geen schaduw. Om nou in de bloedhete zon te gaan zitten is ook zowat, dus dan zit er niets anders op dan doorlopen. Ja, toen ik er bijna was, stonden er langs de kant van de weg drie enorme eiken met een bankje eronder, dus toen heb ik daar even heerlijk in de schaduw gezeten.
Maar het land is leeg, heel leeg. Af en toe zie je een verlaten boerderij en dat is alles. Gisteravond zag ik in het boek van de refugio dat er twee dagen geleden iemand was geweest. In het hele jaar 2012 zijn er welgeteld tachtig pelgrims in deze refugio geweest, dus de pelgrims lopen hier ook niet in file.
Ik vind het tot nu toe niet erg, de voetjes doen het prima en zo heb je tijd om eens na te denken, nietwaar?

Nu zit ik in de refugio van la Font de Figuera. Dat is een hok op het tennisveld, waar twee stapelbedden in staan. Het ligt naast een voetbalveld met kunstgras, dus dat zou vanavond nog wel eens druk kunnen worden. Maar er is wel een heerlijk warme douche en die hoef ik met niemand te delen, want ik ben weer de enige slaper. Net was ik in de bibliotheek om op internet te gaan en daar werd ik met open armen ontvangen, want ik was de eerste Nederlander. Jullie zien dus dat ik mijn land vertegenwoordig!