A long way …

Nou, dat was een lange, lange en hete tocht vandaag. En dat voor de eerste dag!.
Vanmorgen moest ik eerst weer naar het beginpunt, deels met de metro, deels lopend om bij de eerste gele pijl te starten.
Terwijl ik daar op mijn kaartje sta te kijken waar ik heen moet, raak ik in gesprek met een man van zo’n jaar of zestig, die me eerst vraagt welke taal ik spreek en vervolgens opnoemt welke talen hij spreekt. Dat waren er negen!! En dan kon hij zes talen ook nog schrijven. Het bleek dat hij vluchteling geweest is, daarom in veel landen heeft gewoond, onder andere in Amsterdam in de Kinkerstraat. Dus hij spreekt ook Nederlands! Het was wel leuk, want net zoals iedere Portugees, die ik ontmoet, vraagt hij: “Heb je een gelofte gedaan dat je naar Santiago gaat lopen?”. Ik leg dan uit dat ik dat niet gedaan heb, aangezien ik niet Katholiek ben, maar protestant. De meeste mensen zeggen dan: “O ja, in het Noorden zijn ze allemaal protestant”, maar hij vroeg: “Bent u Ge-re-for-meerd?” Knap, hè?
Iedereen is ook hier weer heel erg vriendelijk, mensen maken heel snel een praatje en verbazend veel mensen spreken een mondje Engels of zelfs goed Engels. Een heel verschil met Spanje dus.
Halverwege mijn tocht kwam ik erachter dat mijn ene zool loslaat, dus ik moet daar een oplossing voor bedenken. Een schoenmaker onderweg heb ik niet gezien, maar volgens alweer een vriendelijke Portugees moet ik het gewoon met contactlijm proberen.
Verder was het vandaag bloedverzengend heet. Ik heb wel 10 km op een wit stenen pad gelopen in de volle zon. Nergens, nergens een greintje schaduw te bekennen. Zelfs mij werd dat te gortig, maar volgens een mevrouw uit het cafeetje, waar ik onderweg iets dronk, wordt het hier de ‘jungle’ van Portugal genoemd.
En ik heb maar liefst 32 km gelopen vandaag, niet gek voor een eerste dag. Ik had op een gegeven moment onderweg wel willen stoppen, maar er was geen slaapplaats te bekennen. De laatste kilometers was ik het wel goed zat, maar ik ben tot Verdailhe de Baixo gekomen en gelukkig vond ik meteen een kamer voor de leuke prijs van € 15.
Gedoucht, kleren gewassen en in de supermarkt lijm gekocht. Daar was ook een restaurantje, dus ik heb er iets gegeten en nu kruip ik lekker in bed en ga slapen. Morgen is er weer een dag.

2 gedachten over “A long way …”

  1. Je ziet in films wel eens dat ze een touw om hun schoen binden, maar ik denk dat lijm beter is. Ik hoop voor je dat het blijft zitten en je geen problemen krijgt met die zool.
    Leuk om, als ik op mijn werk kom ‘s morgens, als eerste weer je verslag te lezen.
    Loop ze maar weer.

  2. Zo’n heel goeie pelgrim hoeft nu ook weer niet, hoor, maar petje af voor de eerste dag. Zo haal je het wel. Tot morgen.

Reacties zijn gesloten.