Een heerlijke wandeling gemaakt van 25 km bij schitterend weer: niet te warm, niet te koud, lekker windje. Wat wil een mens nog meer?
Onderweg zagen we de twee Fransen die onze kamers gepikt hadden. Dat hebben we ze wel even laten weten natuurlijk: “Pas op met Fransen, ze stelen je kamer!”
Dan kom je over de heuvels en ziet ineens Salamanca in de verte liggen.
En zoals het hoort, trok na een paar uur dan weer Don Theo over de Romeinse brug met zijn legioenen, bestaande uit één persoon, Salamanca binnen.
Een mijlpaal op de Camino de la Plata, omdat ik hier ongeveer op de helft van de route ben.
Om dit te vieren heb ik eerst maar onderdak gezocht en gevonden in hotel Emperatriz op 50 meter afstand van het centrale plein, dus perfect. We hebben voor de deur gegeten buiten op het terras. Het menu van de dag was prima, maar de wijn erbij niet zo lekker, dus hebben we een andere wijn besteld. Naast ons zaten vier Belgen die met de camper op reis waren en die wilden uiteraard alles van onze reis weten. “Nou”, zei de een, “maar u gaat toch ook nog wel met uw vrouwtje op vakantie?” Gery vond dit een zeer goede opmerking.
Het was erg gezellig en pas om kwart voor vijf rolden we van tafel.
Toen moest ik nog alles doen: mijn wasje, onder de douche, scheren. Druk, druk, druk weer.
Toen de receptioniste wakker werd uit haar siësta, heb ik haar gevraagd waar ik een schoenmaker kon vinden. Dat heeft ze me uitgelegd, maar uiteraard vond ik het niet, wel ergens anders.
Het hulpje van de schoenmaker heeft in Zürich gewoond en dus kon ik in het Duits mijn probleem uitleggen. De schoenmaker sloeg meteen aan het lijmen, dus ik kon erop wachten. Ik heb ook de lijm gekocht, die hij gebruikte en toen ze hoorden dat ik een pelgrim was, hoefde ik niets te betalen. Super toch? Ik heb maar € 10 gegeven voor haar kindje dat daar in de kinderwagen lag en dat mocht uiteindelijk.
Morgen heb ik een vrije dag om Salamanca te bekijken. Het lijkt me een prachtige stad. En dus kan ik vanavond op de Spaanse tijd, een uur of tien, gaan eten, want ik kan morgen uitslapen. Het ontbijt wordt pas vanaf negen uur geserveerd. Dus ik kan er niets aan doen dat ik niet vroeger uit bed ga!
Wij zijn vanmorgen gestart uit Burgos en waren om 12.30 uur in Salamanca. Wij konden Theo niet bereiken per telefoon, maar hij ons wel. Omdat hij morgen weer verder gaat, gaan wij vanmiddag met de bus naar het hart van de stad en hopen we elkaar daar op de Plaza Major te treffen..
Hoe dit afloopt, vertellen we morgen. Nu op naar Theo.
Theo,
Inhoudelijk gaat het lopen deze keer van een leien dakje en loop je figuurlijk gezien op je sloffen naar Santiago.
Toch zijn de schoenen weer het struikelblok. Als je weer voor de lijm niets hoeft te betalen, dan denk ik als argwanenende Nederlander al gauw: “Dat zal wel weer garantie zijn tot de voordeur”, en Santiago is toch wel wat dagetappes verder. Maar goed, de tijd zal leren of het allemaal beklijft: In ieder geval niet op je tenen lopen!
Het gaat je goed, en met een voorraadje nieuwe sigaartjes en een gezellig clubje volgelingen kan don Theo eigenlijk niet veel meer overkomen.
Groeten uit een warm Brabant
van Theo aan Theo
Hé pelgrim, ga je niet te snel? Het lijkt ons wel leuk om je in Santiago te treffen! We zien toch wel gelijkenissen in jouw en onze ervaringen. Het pelgrimeren is ontzettend leuk en wij zouden dat graag praktiserend met je willen delen. Bovendien, neem die vrouw van je toch ook maar eens op vakantie mee, bijvoorbeeld naar Noorwegen of zo! Ultreia!