In het klooster

30,89 km – 44.123 stappen / totaal 2292,70 km – 3.295.171 stappen

Ook vandaag was het weer warmpjes. De mensen hier zeggen dat het ook echt een hittegolf is en dat het anders niet zo warm is. Maar ik heb toch lekker gelopen, het ging allemaal naar wens. De vlakke streek is nu wel echt over, het gaat constant op en neer, maar echte bergen zijn het nog niet. Die zie ik wel de hele dag en hoe dichter ik daarbij kom, hoe hoger ze lijken te worden. Maar dat zien we dan wel weer.

Vanmorgen om kwart voor zeven kreeg ik in een bar al mijn eerste kop koffie en dat is erg vroeg. Toen ik naar een bakker vroeg, zei de baas: “Je hebt pech, want op maandag is de enige bakker die we hebben, gesloten. Weet je wat, ik zal mijn vrouw eens vragen of ze misschien nog een boterham over heeft”. Zijn vrouw heeft toen voor mij een hele grote sandwich gemaakt en ik kreeg er een appel en een sinaasappel bij. Ze hebben hier trouwens heerlijk fruit en bijna alles, behalve de sinaasappel, kwam uit eigen tuin. Dus ik zat gebeiteld.

Ik heb lekker rustig alleen gelopen en was om half vier in St. Palais. Voor de verandering slaap ik vannacht in een echt Franciscaner klooster, oud en heel groot. Ik zit nu in de refter onder het toeziend oog van St. Franciscus. Er hangt hier toch een andere sfeer dan in een gîte of een hotel, al is er dan bijna geen monnik meer te bekennen, voor het grootste deel zijn het vrijwilligers hier. Er is ook niet veel meer in het klooster en de vrijwilliger die me ontving, vertelde dat ze ook steeds minder geld binnen krijgen. Alleen de gîte loopt goed.

Ik heb na het douchen in een internetcafé uitgebreid de website zitten lezen met alle commentaren. Heb erg veel lol gehad om de ‘psalm’ van Jaap, waarin de pelgrim maar voortdondert. Hoe verzin je het. Het is echt heel erg leuk om alle commentaren te lezen, hartstikke bedankt allemaal!

Morgen en overmorgen hoef ik maar ongeveer 20 km per dag en dan arriveer ik in St. Jean Pied de Port. Daarna begint het laatste deel, laat ik Frankrijk achter me en steek de Pyreneeën over naar Spanje. De Chemin wordt dan de Camino en de gîtes worden dan refugio. Met deze woorden heb ik meteen al mijn kennis van het Spaans geuit, dus het woordenboekje van Ton en Suzanne gaat te pas komen. Olé!

3 gedachten over “In het klooster”

  1. Hoi Theo,
    Jeetje, wat gaat het alweer snel. Je begint bijna aan je laatste gedeelte! Ik hoop dat het in de bergen ook goed gaat met je enkel.
    Ondertussen is er hier ook alweer een hittegolf in combinatie met alle ramen en zonder airco is het binnen ongeveer 40 graden. Alles gaat dus op halve snelheid.
    Nog een laatste nieuwtje, Matthijs is naar Finland en heeft zijn laatste dag gewerkt.
    Heel veel groetjes

  2. Ha oom Theo en tante Gerij,
    Wat geweldig leuk om jullie site te lezen. Via mijn vader heb ik erover gehoord en probeer nu of thuis of zoals nu even op mijn werk bij te blijven bij je/jullie avonturen!
    Wat een onderneming en wat beleef je veel, zeg!
    Dat is nog eens wat anders dan achter je bureau te zitten.
    Blijf vooral schrijven en succes met de bergen straks!
    O ja en natuurlijk grote herkenning bij de woorden van oma!
    Groet.

  3. Ha Theo en natuurlijk ook Gery,
    Wij hebben alles ingepakt en vertrekken morgenochtend naar Frankrijk. We zullen je volgen via de internetcafé’s die ongetwijfeld ook in Frankrijk zullen zijn. Veel succes en tot ziens.

Reacties zijn gesloten.