23,82 km – 34.023 stappen / totaal 1785,03 km – 2.569.943 stappen
Het heeft vannacht verschrikkelijk geonweerd, er kwamen wel vier buien achter elkaar. Kortom, er was heel veel donder en bliksem en de bliksem was soms zo fel, dat het wel vijf à tien seconden gewoon dag was. Het was een verschrikkelijk kabaal, er zijn een heleboel takken afgewaaid en iedereen spreekt vandaag over het weer van vannacht. Mijn tentje bleef staan, want ik lag erin.
Nu even voor Jinze: Jawel, het is een heel goed restaurant, ik heb er gisteren voortreffelijk gegeten! Gelukkig maar, want vandaag was het minnetjes wat dat betreft.
Het eerste deel van de route was waanzinnig steil en door de regen van vannacht glibberig. Ik had het zonder mijn stok nooit gehaald, maar gelukkig had ik die, dus wat kon me deren? Mijn voeten doen het nog steeds goed en voor de ongerusten: het open plekje is alweer dicht. De campingbaas heeft me vanmorgen aangeraden een andere weg te nemen, aangezien de ‘officiële’ route onbegaanbaar is na regen. Dat was een wijze raad, die ik na het eerste stuk heb opgevolgd. Het was wel een kilometer langer, maar over goed begaanbare wegen. Alleen was er onderweg niets waar je kon eten of drinken, zodat ik het vandaag zonder lunch heb moeten doen. De regen heeft wel de hele dag gedreigd, maar het is verder droog gebleven en de temperatuur is nu zo’n 24 graden, dus heerlijk om te wandelen. En dat heb ik dan ook eigenlijk voornamelijk gedaan. Behalve een paar praatjes met mede-pelgrims waren er geen bijzondere dingen vandaag.
Om half vijf was ik in Livinhac-le Haut op de camping. Ik sta riant aan de oevers van de Lot. Gery vertelde net dat het regent. Nou, het spijt me voor jullie, maar ik lig hier nu weer met mijn matrasje in de zon. Ik kan hier vanavond eten en morgenochtend ook ontbijt krijgen, dus ik ga vandaag de deur niet meer uit.
Hoi Theo,
Een beetje ontbering kan geen kwaad, zeker niet voor een calvinist die als pelgrim door het leven gaat. Maar toch: wordt het niet erg pittig zo? Dat slechte weer alla, dat valt buiten de menselijke invloed. De pelgrim ontdekt daar waarschijnlijk hogere machten in en zal niet verbaasd zijn dat takken vallen, de bliksem inslaat en dat de pelgrim dat ongeschonden doorstaat. Maar dan die wegen en paden, waarom zijn die zo slecht begaanbaar? Ik lees de beschrijving, zag eerder al zo’n erge foto en denk steeds: er is toch plaveisel of is het min of meer verplicht de officiële route te volgen? En wie heeft die dan bedacht? Hoe het ook zij: de buiging die ik ga maken als ik je weer eens zie wordt alsmaar dieper. Ik zou, denk ik, het eten en drinken nog wel volhouden, maar de rest….? Hoe groot is eigenlijk je tent? Bij ‘ik ga vanavond de deur niet meer uit’ krijg ik visioenen van iets groots. Sterkte en goede reis verder.
Aan het commentaar van Bas de Koning kan ik maar weinig toevoegen, ik had het zelf zo willen kunnen zeggen. Maar wat je tenminste hebt gemist is de voetbalgekte van gisteren. Het Nederlands elftal streed, maar ging ten onder. Nou ja, als pelgrim zul je zeggen: Van belang is de geest, maar toch ook de benen, die moeten je verder dragen, maar een voetbal is volstrekt onbelangrijk bij de hogere spirituele zaken zoals de chant de pèlerins en de lofzangen aan Maria ook al doe je daar als protestant maar half aan mee. Lijkt me trouwens een geweldige belevenis zo’n mis.
Sterkte en goede reis verder.
Ik (Zaandammer, 56) volg je pad vanaf het begin, vol bewondering en met -heel eerlijk- jaloezie. Ik ben namelijk één van de tallozen, die ook graag willen doen wat jij nu doet. Wellicht volgend jaar. Ik heb in het begin van je tocht al eens een reactie achtergelaten. Ik zou graag willen weten of het extra gewicht van een tent en matrasje opwegen tegen het voordeel vrijer, onafhankelijker en goedkoper uit te zijn. En welk merk/type tent gebruik je en bevalt die? Misschien kun je hier een antwoord op geven. Verder, ga zo door, want het is, begrijp ik, een prachtige ervaring. Groet.